Friday, April 18, 2014

အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ႏွင့္ ရွင္သန္ရာ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္



ကုိယ့္အခ်စ္ကို အသံုးခ်လုိ႕ မင္းကေတာ့ ညာခဲ့တာပဲ 
ဒါေပမယ့္ မနာတတ္တဲ့ အသည္းႏွလံုးေလးက မင္းဆီ အပိုင္ပါသြားခဲ့ျပီဆိုေတာ့ 
ေနတတ္သလို ေနခဲ့ဖို႕ 
ကိုယ္အတတ္ႏိုင္ဆံုး ၾကိဳးစားေနပါတယ္။ 
 (၁)
လွပ ႏူးညံ့ သိမ္ေမြ႕ျပီး ေၾကြရုပ္ေလးတစ္ရုပ္လုိ လွပသူ အန္ေနဘယ္ ဟာမ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ ခ်မ္းသာခဲ့ျပီး ဘဏ္လုပ္ငန္းနဲ႕ အသက္ေမြးခဲ့တဲ့ မ်ိဳးဆက္က ေပါက္ဖြားလာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ဖခင္ဟာ နယူးေယာက္ျမိဳ႕ရဲ႕ ၾကီးမားေသာ ဘဏ္ကုိ ပုိင္ဆိုင္သူတစ္ဦးပါ။ ၁၉၁၃ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလမွာ တုတ္ေကြးေၾကာင့္ အဖ်ားၾကီးလြန္းတဲ့အတြက္ အဆုတ္ေရာင္ေရာဂါအသြင္ ကူးေျပာင္းသြားမွာကုိ မိဘမ်ားက သိပ္ကို စိုးရိမ္ခဲ့ေပမယ့္ ကံေကာင္းေထာက္မစြာပဲ ငယ္ရြယ္ေသးတဲ့ သူမေလးဟာ လ်င္ျမန္စြာပဲေရာဂါေပ်ာက္ကင္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ေဖေဖၚ၀ါရီ လလယ္ထဲမွာ မိသားစုလိုက္ ဥေရာပဖက္ကို ခရီးသြားဖို႕စီစဥ္ထားခဲ့ေပမယ့္ ၁လနီးပါး ေန႕စဥ္ရက္ဆက္ ဖ်ားခဲ့မွဳေၾကာင့္ အားနည္းေနလြန္းကာ ဆရာ၀န္က ခရီးထြက္ခြင့္မေပးခ်င္ခဲ့တာမို႕ အိမ္မွာပဲ အိမ္ထိန္းမ်ားနဲ႕ေနခဲ့ရျပီး အကိုျဖစ္သူ ႏွင့္မိဘ ၂ပါးတို႕ဟာ မူလအစီအစဥ္တိုင္းပဲ Mauretania သေဘၤာနဲ႕ ခရီးထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။

မိဘေတြ ခရီးသြားခိုက္ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ အန္ေနဘယ္ က ပထမတြင္ တစ္ေယာက္ထဲက်န္ခဲ့သူအျဖစ္ မိွဳင္ေတြေနခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ငယ္ရြယ္သည့္တိုင္ အသိဥာဏ္ ပိုးၾကြယ္၀တဲ့ သူမေလးက စာဖတ္ျခင္း၊ သူမ ႏွစ္သက္တဲ့ အခ်ဳပ္အလုပ္ ေလးမ်ားလုပ္ေဆာင္ျခင္းတို႕နဲ႕ အျမဲတေစ အလုပ္ရွဳပ္ေနေအာင္ ၾကံေဆာင္ျပီး လြမ္းတဲ့စိတ္ကိုေလ်ာ့ပါးေအာင္ စြမ္းေဆာင္ခဲ့သူရယ္ပါ။ သူမရဲ႕ အခင္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း ေဟာ္တီ က သူမဆီကုိ မၾကာခဏ လာလည္ျပီး အေဖာ္ျပဳေပးခဲ့တယ္ေလ။ စာဖတ္ျခင္း ဆိုရာမွာေတာ့ မိခင္ျဖစ္သူ ဖတ္ေလ့ရိွတဲ့ အခ်စ္ဇာတ္လမ္းေလးေတြထက္ ေဆးပညာ ႏွင့္ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ စာၾကည့္ခန္းထဲမွာ ရိွတတ္တဲ့ စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္မားေသာလူတို႕အေၾကာင္းနဲ႕ သိပၸံအေၾကာင္းမ်ားကိုသာ စိတ္၀င္စားသူမို႕ တအိမ္လံုးမွာ သူမ အႏွစ္သက္ဆံုး ေနရာေလးျဖစ္တဲ့ ဖခင္ရဲ႕ စာဖတ္ခန္းေလးထဲမွာပဲ စာဖတ္ျခင္းနဲ႕ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနခဲ့တာပါ။ မိဘေတြ ျပန္လာၾကမယ့္ရက္က ဧျပီလ ၁၇ရက္ေန႕မို႕ မိဘေတြ မရိွတဲ့ ရက္ရွည္ ၂လမွာ မိဘေတြကို လြမ္းေနခဲ့တာေတာ့ အမွန္ပါပဲ။

(၂)

ဧျပီလ ၁၅ရက္ေန႕ သူမ အိပ္ယာမွ ႏိုးလို႕ အိမ္ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာေတာ့ တစ္အိမ္လံုးတိတ္ဆိတ္ေနလို႕ အပ္က်သံေတာင္ၾကားရမတတ္ျဖစ္ေနတာကုိ ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ အိမ္ေစေတြကုိလည္း တစ္ေယာက္မွ မေတြ႕တာမို႕ မီးဖိုေခ်ာင္ ထမင္းစားခန္းထဲ ၀င္သြားတဲ့အခါမွ အားလံုး သတင္းစာတစ္ေစာင္ကုိ ၀ိုင္းအံုၾကည့္ရွုဳေနတာကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ သူမကုိ ျမင္လုိက္ေတာ့ သတင္းစာကုိ ကပ်ာကယာ ေခါက္သိမ္းလိုက္တာကုိလည္း မ်က္စိလ်င္တာေၾကာင့္ ေတြ႕လုိက္ပါတယ္။ သစၥာအရိွဆံုး အိမ္ေတာ္ထိန္္း ငိုေနတာကို ျမင္ထဲက ဤအိမ္တြင္ တခုခုျဖစ္ေနျပီမွန္းေတာ့ရိပ္မိသည္။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးကုိ ျပံဳးျပလိုက္ျပီး မဂၤလာမနက္ခင္းပါ လုိ႕ ႏွဳတ္ဆက္လုိက္ခ်ိန္မွာ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ စိတ္အခ်ရဆံုး ၀ီလ်ံက စတင္ငိုေၾကြးျပီး သူမဆီေလွ်ာက္လာလို႕ သတင္းစာကုိ ထိုးေပးလုိက္ေတာ့မွ ေခါင္းၾကီးပိုင္းမွာ အေရးၾကီးဆံုးသတင္းအျဖစ္ပါလာတဲ့ တိုင္တန္းနစ္ သေဘၤာၾကီး မေန႕ညက ေရခဲစိုင္နဲ႕ တိုက္မိတာေၾကာင့္ စတင္ေရျမဳပ္ေနျပီဆိုတာကို ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။

စိတ္လွဳပ္ရွား တုန္ယင္ေနတဲ့ သူမဟာ ခ်က္ျခင္းပဲ White Star Office ကို သြားဖို႕သတိရျပီး ဒရိုင္ဘာနဲ႕အတူထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ လမ္းတေလွ်ာက္ေတြ႕ခဲ့ရတာကေတာ့ တိုင္တန္းနစ္ သေဘၤာၾကီးနစ္ျမဳပ္ေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားတဲ့ သတင္းစာေတြဟာ ပထမတန္းေရာင္းအေကာင္းဆံုးျဖစ္ေနျခင္းပါပဲ။ White Star Office ကုိေရာက္သြားေတာ့ သူမလိုပဲ သေဘၤာနစ္ျမဳပ္စဥ္မွာ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ မိသားစုက စိိုးရိမ္ပူပန္မွဳမ်ားစြာနဲ႕ေရာက္ေနၾကတာ ရာေပါင္းမ်ားစြာပါပဲ။ အထဲကို ၀င္ေရာက္ျပီးတာ၀န္ရိွသူနဲ႕ေတြ႕ဖို႕ နာရီ၀က္ေလာက္နီးပါး လူေပါင္းမ်ားစြာၾကားမွ တိုးေ၀ွ႕သြားျပီးမွေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ တာ၀န္ရိွသူက အျပင္ဖက္တြင္ ရွင္သန္က်န္ရစ္သူမ်ား စာရင္းကုိ ျပသထားေၾကာင္း၊ ဤစာရင္းရရိွရန္အတြက္ တိုင္တန္းနစ္  သေဘၤာမွ ေရဒီယို အရာရိွ ႏွင့္ သြားေရာက္ကယ္ဆယ္ေသာ ကာ့ေပသီယာ သေဘၤာအရာရိွ မ်ားက ပူးေပါင္းကာ သတင္းပို႕ေပးျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ ထပ္တိုးစာရင္းမ်ားကုိလည္း နာမည္စာရင္းရရိွတို္င္း တင္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႕ ႏွင့္ စိတ္သက္သာေစဖို႕ေျပာတာမို႕ သူမတို႕လည္း နာမည္စာရင္းကုိ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာနဲ႕ ၾကည့္ရွဳခဲ့ပါတယ္။

ေဆာက္တည္ရာမရ တုန္ယင္၀မ္းနည္း ေနတဲ့ သူမဟာ နာမည္စာရင္းကို ၾကိဳးစားဖတ္ေပမယ့္ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ျပည့္လွ်ံေနတာမို႕ ေတာ္ေတာ္နဲ႕မဖတ္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ မိခင္ရဲ႕ နာမည္ကို စာရင္းရဲ႕ေအာက္ဆံုးတစ္ေနရာမွာေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ ဖခင္နဲ႕အကုိျဖစ္သူရဲ႕နာမည္ကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျပည့္နဲ႕ထပ္ခါတလဲ ရွာေပမယ့္ မေတြ႕ခဲ့ရပါဘူး။ သည္ေတာ့ စိတ္တို႕ ပိုလို႕သာပူေလာင္ လွဳပ္ရွားလာခဲ့ပါတယ္။ တာ၀န္ရိွသူကေတာ့ ေနာက္နာရီအနည္းငယ္အၾကာမွာ ထြက္လာတဲ့ နာမည္စာရင္းမွာ ပါႏုိင္ေၾကာင္း အားေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ ထြက္လာတဲ့ စာရင္းေပါင္းမ်ားစြာ ထဲမွာလည္း သူတို႕ နာမည္မပါခဲ့။ သေဘၤာၾကီး လံုး၀မနစ္ျမဳပ္မီ ၂နာရီအလိုေလာက္မွာ ကယ္ဆယ္ဖို႕ေရာက္သြားတဲ့ ကာ့ေပသီယာ နည္းတူ အျခားသေဘၤာငယ္မ်ားက ကယ္ဆယ္ရန္ၾကိဳးစားခဲ့ေသာ္လည္း ေရခဲတမွ်ေအးစက္လွတဲ့ သမုဒၵရာေရထဲမွာ အသက္ရွင္ေနဖို႕ခက္ခဲလွတာေၾကာင့္ သက္မဲ့ခႏၶာကိုယ္ အမ်ားစုကုိသာ ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္တဲ့။ တေန႕လံုး ဘာမွ မစားေသာက္ပဲ ညေနငါးနာရီလည္းတိုင္ခဲ့ေပျပီ။ အဲ့သည့္အခ်ိန္မွာ တာ၀န္ရိွသူမွ အသက္ရွင္က်န္သူတို႕ရဲ႕စာရင္းဟာ ျပီးျပည့္စံုသြားျပီျဖစ္ေၾကာင္း ၇၀၆ ဦးမွ်ေသာ လူမ်ားကုိသာ ကာ့ေပသီယာ မွ ကူညီကယ္တင္ႏိုင္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ား နဲ႕ကေလးငယ္မ်ားျဖစ္ေၾကာင္း။ အခ်ိဳ႕ေသာကေလးငယ္မ်ားဟာ မိမိကုိယ္တိုင္နဲ႕ မိဘမ်ားရဲ႕အမည္ေနရပ္တို႕ကိုေျပာျပမွတ္မိႏုိင္စြမ္းမရိွၾကေအာင္ ငယ္ေသးေၾကာင္း၊ ကာ့ေပသီယာ သေဘၤာၾကီး ေနာက္ ၃ရက္အၾကာမွာ နယူးေယာက္ ဆိပ္ကမ္းကို ဆိုက္ကပ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္း တို႕ကိုလည္း ထပ္ေလာင္းေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။

၃ရက္ေျမာက္ည။  ထူထပ္လွစြာေသာ က်န္ရစ္သူမိသားစုနဲ႕အတူ မိခင္ကို သြားေစာင့္ၾကိဳေနခဲ့ေတာ့ ကုိယ့္ရင္ခုန္သံကိုယ္  ျပန္ၾကားရေလာက္ေအာင္ အားငယ္တုန္ယင္ ၀မ္းနည္းေနခဲ့ေလ၏။ မိခင္ျဖစ္သူ အနားကိုေရာက္လာတဲ့အထိ အသက္ရွဴဖို႕ေတာင္ သတိမရခဲ့ဘဲ စိတ္နဲ႕လူနဲ႕ကင္းကြာေနခဲ့ျပန္သည္။ မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွ အပူေဆြးဆံုးေသာ ဆံုးရွံဳးေၾကကဲြမွဳမ်ားကို ျမင္ရတဲ့အခိုက္ ဖခင္နဲ႕အကိုျဖစ္သူကုိ တသက္ျပန္ပိုင္ဆိုင္ဖို႕ မျဖစ္ႏုိင္ေတာ့မွန္းေသခ်ာသြားခဲ့ျပန္ပါ၏။ အဲ့သည့္ညမွာေတာ့ အထီးက်န္သြားျပီျဖစ္တဲ့ မိခင္ျဖစ္သူနဲ႕ တစ္အိပ္ယာထဲအတူအိပ္ေပးျပီး အေဖာ္ျပဳေပမယ့္ သားအမိ ၂ေယာက္လံုးအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့။ မိခင္ျဖစ္သူက အသက္ကယ္ေလွ နံပါတ္ ၄မွာ ရိွေနခဲ့ပါတယ္တဲ့။ တ၀က္ေလာက္ေသာေနရာလြတ္ေတြရိွေနေပမယ့္ ဖခင္နဲ႕အကိုဟာ အသက္ကယ္ေလွေပၚတက္ေရာက္ဖို႕ ျငင္းဆန္ခဲ့ျပီး က်န္ရစ္ေနေသးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕ ကေလးငယ္တို႕ တက္ေရာက္ႏိုင္ဖို႕သာကူညီေနခဲ့ရင္းနဲ႕ သူတို႕အသက္ဆံုးရွံဳးခံခဲ့တယ္တဲ့.။ ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ မိခင္ျဖစ္သူဆီကျပန္ၾကားခဲ့ေတာ့ ဖခင္နဲ႕အကုိျဖစ္သူတို႕ဟာ ရဲရင့္စြန္႕လႊတ္သူမ်ားပါလားလုိ႕ သူမရဲ႕ ဆံုးရွံဳးမွဳတို႕အတြက္ ႏွစ္သိမ့္မွဳေပးႏိုင္ခဲ့ရပါတယ္။

(၃)
အဲသည့္အပတ္ထဲမွာပါပဲ။  နယူးေယာက္ျမိဳ႕ထဲရိွ ရာေက်ာ္ေသာ နာေရးတို႕နဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့အထဲမွာ အသက္၂၄ႏွစ္သာ ရိွေသးတဲ့ သူမရဲ႕ အကိုနဲ႕ ၄၆ႏွစ္သာ ရိွေသးတဲ့ ဖခင္ျဖစ္သူတုိ႕ရဲ႕ အသုဘ အခမ္းအနားလည္းပါခဲ့ပါတယ္။ သားနဲ႕ခင္ပြန္းကို တျပိဳင္နက္ဆံုးရံွဳးခဲ့ရတဲ့ မိခင္ရဲ႕ ေသာကအပူကိိုလည္း ကိုယ္ခ်င္းစာလုိ႕ စိုးရိမ္ခဲ့ရပါတယ္။ အသုဘ အခမ္းအနား အျပီး ၂ပတ္အၾကာ မနက္စာစားရင္းနဲ႕ မိခင္ျဖစ္သူက ေဆးရံုမွာ လုပ္အားေပးလုပ္မယ့္အေၾကာင္း ေျပာလာခဲ့ေတာ့ ၀မ္းသာသြားခဲ့တယ္္။ အနည္းဆံုး သူမ်ားေတြအတြက္ စဥ္းစားျခင္း ၊ လုပ္ကိုင္ေပးျခင္းျဖင့္ အခ်ိန္မ်ားကုန္သြားကာ စိတ္ဆင္းရဲမွဳမ်ား ေလ်ာ့နည္းႏိုင္ေပလိမ့္မည္။ အသက္၁၅ႏွစ္အရြယ္ထဲက မိခင္ႏွင့္အတူ လုပ္အားေပးလိုက္ဖူးသူမို႕ သည္တၾကိမ္တြင္လည္း မိခင္ကို အေဖာ္ျပဳလုိ႕ လုပ္အားေပးခဲ့သည္။

အသုဘအျပီး ေနာက္ပိုင္းရက္သတၱပတ္မ်ားမွာ သူမတို႕အိမ္သို႕ ဧည့္သည္မ်ားသတင္းေမး လာခဲ့ပါတယ္။ အဲ့သည့္ထဲမွာ ဖခင္ျဖစ္သူရဲ႕ဘဏ္မွ ၀န္ထမ္း ၁ဦး လည္းလာေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဖခင္ရဲ႕လုပ္ငန္းေတြကို မိခင္ျဖစ္သူက ဘာတစ္ခုမွ နားမလည္ခဲ့ေပမယ့္ ဖခင္ရဲ႕သတင္းစကားမ်ားအရ ေတာ္ေသာ ထက္ေသာ (ေဂ်ာ့စ္) Josiah Millbank ၏ အေၾကာင္းေတာ့ ေကာင္းစြာသိခဲ့သည္ပင္။ စကားေျပာၾကည့္ေသာ အခါတြင္မွ သူသည္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ေသာ လူေတာ္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ျပီး ၀မ္းနည္းမွဳႏွင့္ ျပည့္ေနေသာ သူမတို႕ဘ၀ထဲသုိ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ေစရာ စကားမ်ားျဖင့္ လာေရာက္လည္ပတ္တတ္ေသာ အထူးဧည့္သည္တစ္ေယာက္ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္္။ ဇြန္လေရာက္ေတာ့ နယူးပို႕ ရိွအိမ္တြင္ အပမ္းေျဖေနက်အတိုင္း သားအမိ ၂ေယာက္ သြားခဲ့သည္။ မိသားစုေလ်ာ့နည္းသြားျခင္းက သိသာေသာ ေျခာက္ေသြ႕သြားမွဳကို ျဖစ္ေစျပီး ၀မ္းနည္းမွဳထိမ္းမရျခင္းကို ခံစားရေစသည္။ ဇူလိုင္လတြင္ ေဂ်ာ့စ္ လည္း နယူးပို႕ ရိွသူ႕အိမ္ရိွရာသို႕ အပမ္းေျဖလာခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ မၾကာခဏဆိုသလုိ သူတုိ႕သားအမိရိွရာအိမ္သို႕လာေရာက္လည္ပတ္ေလ့ရိွသည္။

”မာမား ေဂ်ာ့စ္ က မာမားကို သေဘာက်ေနတာျဖစ္မယ္ေနာ္” ဟု ေဂ်ာ့စ္ ထက္ ၃ႏွစ္ခန္႕သာၾကီးေသာ မိခင္ျဖစ္သူအားစေနာက္ခဲ့၏။ သုိ႕ေသာ္မိခင္ျဖစ္သူက မိမိစိတ္မ၀င္စားေၾကာင္းႏွင့္ လူပ်ိဳၾကီးျဖစ္ေသာ သူ႕အား သမီးႏွင့္သာ သေဘာတူေၾကာင္း၊ ေဂ်ာ့စ္ သာ သေဘာက်မည္ဆုိပါက သမီးျဖစ္သူကို မိမိမ်က္ကြယ္မျပဳခင္ လက္ဆက္ေစလိုေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာေလ၏။

 “ဟင့္အင္း မာမား သူက သမီးကုိ စိတ္မ၀င္စားတာေသခ်ာတယ္။ ျပီးေတာ့ သမီးက ၁၉ႏွစ္ သူက ၃၈ႏွစ္ အသက္လည္း သိပ္ကြာတယ္”

“သမီး …မိန္းကေလးအမ်ားစုက သူ႕လိုအရြယ္မ်ိဳးကုိ လက္ဆက္ၾကတယ္။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကို မာမားေျပာရဲတာက သူ သမီးကုိ စိတ္၀င္စားေနတယ္ ဆိုတာပဲ။ ျပီးေတာ့ သူက သမီးနဲ႕ အသင့္ေတာ္ဆံုးသူပဲ” ။

ရွက္လွတဲ့အတြက္ အန္ေနဘယ္္ က သူငယ္ခ်င္း ရိွရာ ကမ္းေျခသို႕ေျပးထြက္ ေဆာ့ကစားေနခဲ့လုိက္သည္။ ညေနခင္း ေဂ်ာ့စ္ ေရာက္လာခိုက္ သူမတို႕ သူငယ္ခ်င္း ၂ဦးႏွင့္ ညေနခင္းလမ္းေလွ်ာက္ထြက္ေတာ့ သူမရဲ႕ လုပ္အားေပးအလုပ္အေတြ႕အၾကံဳမ်ား အေၾကာင္း ႏွင့္ ျဖစ္ႏုိင္လွ်င္ ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္ေၾကာင္းကို ေျပာျပခဲ့သည္။

“မင္း မာမားကို ေျပာျပျပီး ေရွ႕ဆက္သင့္တယ္။ ဥာဏ္ေကာင္းတာပဲ။ ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း ေကာင္းတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္“

“ဟင့္အင္း …မာမားက ဆရာ၀န္လုပ္ဖို႕ ဘယ္ေတာ့မွ ခြင့္ျပဳမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မကေတာ့ ေဆးပညာ စာအုပ္ေတြ၊ ခဲြစိတ္နည္းစာအုပ္ေတြကို အခ်ိန္အားတိုင္း ဖတ္ျပီးေလ့လာတယ္။ အကုန္လံုးေတာ့ နားမလည္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ၾကိဳးစားျပီးဖတ္တယ္။ ကၽြန္မသာ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္ဆုိရင္ မာမားတို႕က ခြင့္ျပဳမွာ။ ေယာက္်ားေလးသာ ျဖစ္လိုက္ခ်င္ေတာ့တယ္”

“ျဖစ္လာသမွ်ကုိ လက္ခံျပီး အေကာင္းဆံုးက်င့္လုိက္ပါကြယ္။ေနာ္”

“ ဟုတ္ကဲ့..မာမား စိတ္ပ်က္ေစမယ့္ ကိစၥေတြကို ကၽြန္မ ဘာမွ လုပ္ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ”

ထိုညေနခင္းေလးကေတာ့ အန္ေနဘယ္္ တစ္ေယာက္ သူမ၏ ရည္မွန္းခ်က္ႏွင့္ ဆႏၵတို႕ကုိ အကိုကဲ့သုိ႕ သေဘာထားလို႕ ရင္ဖြင့္ခဲ့ေသာ ေန႕တစ္ေန႕ျဖစ္ခဲ့၏။

(၄)
ေအာက္တိုဘာလရဲ႕ တစ္ခုေသာ ညေနခင္းမွာ အန္ေနဘယ္္ ေဆးရံုသို႕လုပ္အားေပးသြားခိုက္ မိခင္ထံသုိ႕ ေဂ်ာ့စ္ ေရာက္လာျပီး သမီးျဖစ္သူႏွင့္ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခံခဲ့သည္။ နဂိုထဲကမွ သမီးအတြက္ မ်က္ကြယ္မျပဳခင္ စိတ္ခ်ခ်င္တာမို႕ မိခင္က သေဘာတူခဲ့ျပီး ခ်စ္ေရးဆုိရန္ ၊ လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းခံရန္ ၊ ကိစၥအ၀၀တို႕ကို ေယာကၡမ သားမက္ေလာင္းတို႕ ၂ဦးတိုင္ပင္၍ အစီအစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ အန္ေနဘယ္္ အားသိခြင့္မေပးခဲ့ေသး။ ဖခင္ျဖစ္သူ၏ လက္ကို တဲြကာ မဂၤလာပဲြတက္ခြင့္အေရး ဆံုးရွံဳးရွာသည့္ သမီးငယ္အတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိ၏။

ေဂ်ာ့စ္ ႏွင့္ သူမတုိ႕ ေတြ႕ဆံုျပီး တစ္ႏွစ္ေျမာက္အၾကာတြင္ ဖခင္ျဖစ္သူႏွင့္အကုိအား တခ်ိန္ထဲတြင္ ဆံုးရံွဳးခဲ့ရေသာ အန္ေနဘယ္္ အတြက္ ဖခင္လို တမ်ိဳး၊ အကုိလို တစ္သြယ္ ႏွင့္ ႏူးညံ့ညင္သာေသာ ခ်စ္သူတစ္ဦး၏ ၾကင္နာလႊမ္းမိုးမွဳ အျပည့္ေပးႏိုင္ေသာ ေဂ်ာ့စ္ ရဲ႕အခ်စ္ကုိ လက္ခံလုိ႕ မိခင္အလိုက် မဂၤလာပဲြဆင္ႏႊဲခဲ့၏။

သူမ၏ အရင္းႏွီးဆံုး သူငယ္ခ်င္းမေလး ေဟာ္တီ က သူမ ဟန္းနီးမြန္း ထြက္သြားခ်ိန္တြင္ ကေလးမီးဖြားရန္ နာရီပိုင္းမွ်သာ လိုေတာ့၏။ ထို႕ေၾကာင့္ သူမတို႕ ခရီးထြက္ရာသုိ႕လာေရာက္ မႏွဳတ္ဆက္ႏိုင္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကသာ လာေရာက္ခဲ့၏။ သည့္ေနာက္ အျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ခ်ိန္းဆုိျပီး ဆက္ေသာက္ျပန္၏။ သူရိွေနလည္း ေဟာ္တီ အတြက္ ဘာမွ မလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့အတူ အျပင္သို႕သာ ထြက္ေသာက္ေနပါသည္တဲ့။  အရက္ေသာက္ျပီး မူးမူးနဲ႕ ျပန္လာျပီး ေဟာ္တီ ရဲ႕ နာက်င္ျငီးတြားသံမ်ားေအာက္မွာ ႏွစ္ျခိဳက္စြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားခိုက္ ၂၆ နာရီေက်ာ္မွ် နာက်င္ခံစားခဲ့ရတဲ့ ေဟာ္တီ က၁၀ေပါင္ အေလးခ်ိန္ရိွတဲ့ သူတို႕ရဲ႕ သားဦးေလးကို ေမြးဖြားေပးခဲ့ပါတယ္။ ဤကဲ့သို႕ ေသလုေမ်ာပါးနာက်င္မွဳက ေဟာ္တီအတြက္ ငရဲအလားခံစားခဲ့ရ၏။ ေနာက္တၾကိမ္ ကေလးေမြးဖို႕လည္း အားအင္တုိ႕မရဲ၀့ံေတာ့။ သို႕ေပမယ့္ ေယာက္်ားက ေနာက္တစ္ေယာက္ကုိ မၾကာခင္မွာထပ္ယူမည္ဟု ေျပာျပန္သည္ဆိုေတာ့ သားေဖာက္စက္လုိ သေဘာထားေနသည္ဟုသာ ျမင္လာေတာ့၏။

 အန္ေနဘယ္္ ၏ မဂၤလာဦး ဟန္းနီးမြန္းခရီးက ႏူးညံ့ၾကင္နာ ဂရုစိုက္တတ္လြန္းေသာ ခင္ပြန္းႏွင့္ အတူလက္တဲြလို႕ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ ေဟာ္တီ ၏ နာက်င္ခံစားရမွဳမ်ားကို အန္ေနဘယ္္ သိပါက ကေလးယူျပီး မိသားစုဘ၀ ဖန္တီးရမည္ကုိ ေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္သြားမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ သူမမိခင္ကေတာ့ မသိေစလုိခဲ့။ ထို႕ေၾကာင့္ သူ႕သမီးေလး ခရီးမွ ျပန္ေရာက္လာေသာ အခါတြင္ ထိုအေၾကာင္းအား စကားမဟခဲ့။ ကေလးကို သတင္းသြားေမးခုိက္ သူမအား သားေဖာက္စက္လုိ သေဘာထားခ်င္ေသာ အမ်ိဳးသားကိစၥကို မေက်မနပ္ ရင္ဖြင့္ေသာ ေဟာ္တီ ၏ စကားမ်ားေၾကာင့္ သူမ ကေလးေမြးဖို႕ ေတြေ၀ခဲ့သည္။

ဒါေပမယ့္ ႏူးညံ့ၾကင္နာသနားတတ္ေသာ သူမက မိသားစု ဘ၀ကုိေတာ့ ပုိင္ဆိုင္ခ်င္ေသးျပန္သည္တဲ့။ အိမ္ေထာင္က်ျပီးေတာ့လည္း သေဘာထားၾကီးသူ ခင္ပြန္းသည္ေၾကာင့္ သူမ၏ ဆႏၵအတိုင္း ေဆးရံုတြင္ လုပ္အားေပးလုပ္ရင္း ေဆးပညာမ်ားကုိ ဆက္လက္ဆည္းပူးေလ့လာခြင့္ရခဲ့၏ ။

(၅)
သူမ ခင္ပြန္း၏ အရင္းႏွီးဆံုးေသာ သူငယ္ခ်င္းအျဖစ္ အျမဲအတူ ရိွေနတတ္သူ ဟန္နရီ ေအာ္ဆြန္ ကုိလည္းခင္မင္ရင္းစဲြ ရိွသည္မို႕ သူငယ္ခ်င္း မိန္းမငယ္ေလးမ်ားႏွင့္ ဆက္ႏြယ္မိေစရန္ႏွင့္ လူပ်ိဳၾကီးဘ၀မွလြတ္ေစရန္ ၾကိဳးစားေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပ။ ႏွစ္တုိင္း နည္းတူ ဇြန္လတြင္ နယူးပို႕ သုိ႕သြားေရာက္အပန္းေျဖေသာ အခါတြင္ ပို၍ အထီးက်န္ဆန္သြားေသာ မိခင္ျဖစ္သူအတြက္ အခ်ိန္ေပးခ့ဲသည္။ ၁၉၁၄ ဇူလိုင္လတြင္ ( ရုရွ၊ အဂၤလန္၊ ျပင္သစ္တို႕ဖက္ႏွင့္ ဂ်ာမနီတို႕ဖက္မွ ) တျဖည္းျဖည္း စတင္ေလာင္ကၽြမ္းလာတဲ့ ပထမကမၻာစစ္မီးေၾကာင့္ အျခားႏွစ္မ်ားထက္ နယူးပို႕ ကေျခာက္ေသြ႕ေနခဲ့သည္။ နယူးေယာက္သုိ႕ျပန္သြားေသာ အခါတြင္လည္း ေဆးရံုတြင္ ကူးစက္ေရာဂါလူနာမ်ားႏွင့္ အျမဲလိုပင္ အလုပ္ရွဳပ္ေနခဲ့၏။ ထိုအတြင္း သူမ အေနျဖင့္ ခြဲစိတ္မွဳမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေလ့လာခြင့္ရခဲ့၏။

ခရစ္စမတ္ အျပီးေနာက္ေန႕မွာ မိခင္ျဖစ္သူကို သတိတရရိွလွတာေၾကာင့္ သြားလည္ျဖစ္ေတာ့ တုတ္ေကြးဒဏ္စတင္ခံစားေနရတာကုိ သတိျပဳမိခဲ့သည္။ မိခင္ျဖစ္သူကေတာ့ စိတ္မပူေစဖုိ႕ အေရးမၾကီးေၾကာင္းသာ ေျပာဆုိျပီး သမီးကုိ ကေလးယူေစခ်င္ေၾကာင္းနဲ႕ ေျမးခ်ီခ်င္ျပီ ဆိုတဲ့အေၾကာင္းတို႕ကိုသာ ဦးတည္ေျပာျပေနခဲ့ရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ အန္ေနဘယ္္ က သူမ၏ အျဖစ္ကို မိခင္ျဖစ္သူအားရင္ဖြင့္ရမွာ ရွက္လွ၏။ လက္ထပ္ျပီး ၁ႏွစ္ေက်ာ္ ၾကာသည္အထိ လင္ခန္းမယားခန္း မေျမာက္ေသးသည္မွာ မိမိဖက္မွ ခင္ပြန္းအေပၚမစဲြေဆာင္ႏိုင္၍သာျဖစ္ရမည္ဟု သူမဖက္မွ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ဟု ထင္ေရာက္ သိမ္ငယ္ကာ မိခင္ျဖစ္သူထံလည္း ရင္မဖြင့္ရဲ။ ကေလးလိုခ်င္သည္မို႕ွ ”တို႕ေတြ ကေလးဘယ္ေတာ့ယူမလည္း” လို႕ေမးတိုင္း မိမိတို႕ ၂ဦး အတြက္ အခ်ိန္ေတြ မ်ားစြာရိွေသးေၾကာင္းသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက အျမဲေျပာဆုိခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ သမီးတို႕ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီး ရိွပါေသးတယ္ မာမားရယ္ ဟုသာ ခင္ပြန္းသည္ စကားကို ငွားသံုးခဲ့ရွာသည္။

မိခင္ျဖစ္သူ၏ တုပ္ေကြးေရာဂါမွာ ပိုမို ဆိုးလာသည္မို႕ ဆရာ၀န္ပင့္ေခၚကုသခဲ့ေသာ္လည္း သံုးရက္ၾကာလာသည့္တိုင္ ေရာဂါအေျခအေနထူးျခားသက္သာျခင္းမရိွဘဲ တိုးလုိ႕သာလာခဲ့သည္။ ဆရာ၀န္က တစ္ေန႕တြင္ ၂ၾကိမ္၊ သားမက္ျဖစ္သူက ေန႕ခင္းေတြတြင္ လာေရာက္ၾကည့္ရွဳျပီး သမီးကေတာ့ မိခင္နားတြင္ အခ်ိန္ျပည့္ေစာင့္ျပီး သက္သာရာေၾကာင္းမ်ား ရွာၾကံျ႔ပဳစုခဲ့ေလသည္။ တေန႕ ေန႕ခင္းမွာေတာ့ ညစဥ္ရက္စက္ အိပ္ေရးပ်က္ထားတဲ့ အန္ေနဘယ္္ ကုိ ေဂ်ာ့စ္ က ေန႕ခင္းတေရးတေမာ အိပ္ရန္ေျပာဆိုျပီး ေယာကၡမကုိ ေစာင့္ေနခိုက္  ”ေဂ်ာ့စ္ မင္းကိုအန္ေနဘယ္္ ကသိပ္ခ်စ္တယ္။ မင္းတို႕ကုိ သားသမီးေတြနဲ႕ မိသားစုဘ၀ေလး တည္ေဆာက္ေစခ်င္တယ္။ တကယ္လုိ႕ ငါတစ္ခုခု ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ မင္း အန္ေနဘယ္္ အနားမွာ တစ္သက္တာလံုး ေစာင့္ေရွာက္လုိ႕ ေနသြားပါ့မယ္လို႕ ကတိေပးစမ္းပါကြယ္”  

“ဟုတ္ကဲ့…ကၽြန္ေတာ္ ကတိေပးပါမယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ေနေကာင္းသြားမွာပါ။ ေနာ္” လို႕ ေျပာခဲ့သည္။ အားလံုး စိုးရိမ္ေနၾကတဲ့ ၾကားမွာပဲ အန္ေနဘယ္္ တစ္ေယာက္ သူခ်စ္ခင္ရတဲ့ တစ္ဦးထဲေသာ ေဆြမ်ိဳးအျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့သူ မိခင္ကိုပါ  ၁၉၁၅ ဇန္န၀ါရီလမွာ ဆံုးရွံဳးခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ ေလာက အလယ္မွာ ခင္ပြန္းကလဲြလုိ႕ မိဘေဆြမ်ိဳးမဲ့ သူမအတြက္ အရာရာသတိရစရာေတြ ျပည့္၀ေနမယ့္ ဟုိး ငယ္စဥ္ကေလး ဘ၀ထဲက ၾကီးျပင္းခဲ့ရတဲ့ အိမ္ေလးကုိ ေရာင္းခ်ပစ္ျပီး အမွတ္ရ ၀မ္းနည္းစရာေတြကို သိုေလွာင္ထားမွဳမွ နည္းႏိုင္သမွ် နည္းေအာင္လည္း ခင္ပြန္းျဖစ္သူရဲ႕ အၾကံေပးခ်က္အတိုင္း သူမလိုက္နာခဲ့တယ္။ ခင္ပြန္းျဖစ္သူက လိုအပ္တာထက္ ပုိမိုဂရုစိုက္လုိ႕ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာခဲ့တယ္။ ဇြန္လ သုိ႕ေရာက္ေတာ့ နယူးပို႕ ဟာ သူမအတြက္ အသည္းကဲြသူရဲ႕ ခိုလွဳံရာ ရပ္၀န္းေတြ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။  

ဂ်ဴလိုင္ရဲ႕ တစ္ညမွာ ကမ္းေျခေဘးမွာ မီးလံွဳေနရင္း အန္ေနဘယ္္ ကုိ စကားေျပာခ်င္တယ္လုိ႕ ေဂ်ာ့စ္ ကဆိုလာတာမို႕ ထူးဆန္းခဲ့ပါတယ္။ ေဂ်ာ့စ္ ကလည္း သူမကို ဒီစကားေျပာခ်င္ခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆လထဲကပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူ႕အေမေနမေကာင္းျဖစ္တာနဲ႕ နာေရးကိစၥေပၚလာလုိ႕ အခ်ိန္တစ္ခုကို ေစာင့္ခဲ့ရတာပါ။ ၆လဆိုတာကို ေအာင့္အီးသည္းခံေစာင့္ျပီးတဲ့ ေနာက္ သူဆက္မေစာင့္စည္းႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ၾကာရင္သူရူးသြားႏိုင္ပါတယ္။

“ကၽြန္မဘာေတြ မွားေနလို႕လည္း။ ရွင္စိတ္ပ်က္ေအာင္ ကၽြန္မတစ္ခုခုမ်ားလုပ္မိလားဟင္။ ဘာျဖစ္လုိ႕လည္း” လို႕ ဘာမွ မသိရေသးခင္မွာေတာင္ မ်က္ရည္ေတြနဲ႕ ျပည့္လွ်ံေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြနဲ႕ ေမးလာတဲ့  ၂၂ ႏွစ္သာ ရိွေသးတဲ့ သူမကို  ေဂ်ာ့စ္ သနားမိသည္။

“တကယ္ေတာ့ မင္းမမွားပါဘူးကြယ္။ ကိုယ္သာမွားတာ။ ကိုယ္မင္းအတြက္ အေကာင္းဆံုးဘ၀ကို ဖန္တီးေပးခ်င္ခဲ့တာ။ မင္းကုို ေပ်ာ္ေအာင္ထားႏုိင္မယ္လို႕ ထင္ခဲ့တယ္။ မင္းအတြက္ ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ လုိ႕လည္း ထင္ခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္…..”

“ရွင္က ခင္ပြန္းေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။ ကၽြန္မအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ဘ၀ကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ေစခဲ့တာပဲ”

“မဟုတ္ဘူး..ငါမင္းအတြက္ ခင္ပြန္းတာ၀န္ေတြ မေက်ခဲ့ဘူး။ မင္းလိုခ်င္တဲ့ကေလးေတြ မေမြးေပးနိုင္ခဲ့ဘူး။”

”ကၽြန္မတုိ႕အတြက္ အခ်ိန္ေတြ အမ်ားၾကီးရိွေသးတယ္ေလ”  ခင္ပြန္းျဖစ္သူ စိတ္သက္သာရာ ရေစဖို႕ ထိုသို႕ကေလးယူေရးဟာ အေရးမၾကီးသေယာင္ ခပ္ေပါ့ေပါ့ေလး ျဖစ္ေစရန္ေျပာဆုိခဲ့၏။ သူမခင္ပြန္းသည္ကို သိပ္ခ်စ္ပါသည္။ ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးလည္း မျဖစ္ေစခ်င္ပါ။

”ကုိယ္တုိ႕အတြက္ အခ်ိန္မရိွေတာ့ဘူး။ ကိုယ္တုိ႕လက္ထပ္ထားတာလည္း ၂ႏွစ္နီးပါးရိွျပီ။  လင္မယားအရာလည္းမေျမာက္ခဲ့ဘူး။ မင္း ကိုယ္ေျပာတာကုိ လက္ခံလိုက္ပါ။ ကိုယ္မင္းကုိ ခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ တျခားနည္းနဲ႕ ခ်စ္ခဲ့တာ။ သိပ္ခ်စ္သည့္တိုင္ ကိုယ္တို႕ အိမ္ေထာင္ေရးက မွားခဲ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က…. ကိုယ္ခ်စ္ျပီး အတူေနခ်င္တာက ေယာက္်ားေလးနဲ႕။ ဒါေၾကာင့္ အရင္က ဘယ္တုန္းကမွ လက္မထပ္ခဲ့တာ။ မင္းကိုေတာ့ သိပ္ခ်စ္ခဲ့မိလို႕လက္ထပ္ခဲ့မိတယ္။  ကိုယ္ဆႏၵကို လိမ္ညာထိန္းခ်ဳပ္ျပီး သဘာ၀အတိုင္း ျဖစ္မယ္ထင္ေပမယ့္ ကိုယ္မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ”
သက္ျပင္းရွည္ကုိ ခ်လုိက္ရင္းက “ ကုိယ္နဲ႕ ဟန္နရီ  ခ်စ္ေနၾကတာ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ျပီ။ ”

” ဟန္နရီ  နဲ႕?”

“ဟုတ္တယ္။ သူက မင္းနဲ႕ကိုယ္လက္ထပ္ျပီး ကေလးေတြလိုခ်င္ခဲ့တာလည္း နားလည္ေပးခဲ့တယ္။ ကိုယ္မင္းအတြက္ အေဖ၊ အကို၊ သူငယ္ခ်င္း အားလံုးျဖစ္ႏိုင္သမွ် လုပ္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ခင္ပြန္းအျဖစ္ မစြမ္းေဆာင္ႏုိင္ခဲ့ဘူးကြာ။ ကုိယ္ ဘ၀ ၂ခုအေနနဲ႕ ရွင္သန္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ အၾကိမ္တိုင္း မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ျပီး ကုိယ္တို႕ သိပ္ၾကာၾကာမေနရေတာ့ဘူး။ ဟန္နရီ  ေရာကုိယ္ေရာ ကာလသားေရာဂါ ျဖစ္ေနၾကျပီ။ ဒါကုိ ဒီဇင္ဘာတုန္းက သိေနခဲ့လုိ႕ ဖြင့္ေျပာဖို႕ ၾကိဳးစားခဲ့တာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆လထဲကပဲ။ ကံေကာင္းဆံုးက မင္းနဲ႕ကုိယ္တခါမွ ဇနီးေမာင္ႏွံလို မေနခဲ့ေတာ့ မင္းဆီေရာဂါမကူးခဲ့ဘူး။”

”အဲ့ဒါ ေသခ်ာရဲ႕လားဟင္”

”ေသခ်ာတယ္။ သိသိခ်င္းေျပာဖို႕ၾကိဳးစားေပမယ့္ မင္းအေမ ေနမေကာင္းျဖစ္ေနတာေၾကာင့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္တို႕ တခုခုေတာ့ လုပ္ရေတာ့မယ္”

“ဟင့္အင္း…ကၽြန္မ ဘာမွ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ထိ ရွင္နဲ႕ပဲ လက္ထပ္သြားခ်င္တယ္။ ရွင့္ကုိပဲခ်စ္တယ္”

“ဒါေပမယ့္ ကုိယ္ခြင့္မျပဳႏုိင္ဘူး။ အဲ့ဒါမင္းအေပၚမတရားရာက်တယ္။ ျပီးေတာ့ ကိုယ္နဲ႕ ဟန္နရီ  မေသခင္မွာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆက္ခ်စ္သြားခ်င္တယ္။ မက္စီကုိ ကိုထြက္သြားျပီး ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ အတူရိွခ်င္တယ္။ ကိုယ္ေရွ႕ေနနဲ႕ တိုင္ပင္ျပီး ကြာရွင္းဖို႕အတြက္ စီစဥ္ျပီးျပီ မင္းကုိယ့္ကို ကြာရွင္းခြင့္ေပးပါ။ သူမ်ားေတြ ေမးလာရင္ ကိုယ္က ကေလးမရႏိုင္ေတာ့တဲ့ အတြက္ မင္းက ကုိယ့္ကို အဆက္ျဖတ္လိုက္တယ္လုိ႕ပဲေျပာလုိက္ပါ”  

ထိုသို႕ေျပာေပမယ့္ သူတို႕ ၂ဦးထဲမွ တစ္ဦးကေဖာက္ျပန္ေနာက္မီးလင္းမွသာ ကြာရွင္းဖို႕ ခိုင္မာေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ျဖစ္မည္ဟု သိေနခဲ့သည္ပင္။ သူကကြာရွင္းမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုးက သူမအား ေဖာက္ျပန္လင္ငယ္ေနသူအျဖစ္ ျမင္ၾကေပဦးမည္။ သို႔ေသာ္ သူမအတြက္လည္း အေႏွာင္ဖဲြ႕ကင္းစြာျဖင့္ ရိွေစဖို႕ ကြာရွင္းရန္တနည္းသာရိွသည္။ မကြာရွင္းဖုိ႕ ထပ္တလဲလဲေတာင္းဆိုေနခဲ့ေသာ အန္ေနဘယ္္ ၏ စကားမ်ားကို ၾကားေနေပမယ့္ ေခါင္းမာေသာသူကေတာ့ လုပ္သင့္သည္ထင္၍ ဆံုးျဖတ္ျပီးသည့့္အတိုင္း လုပ္ေပမည္။

“ကုိယ္တို႕လက္ထပ္ျပီးဆက္ေနလို႕ေတာ့ မျဖစ္ေတာ့ဘူး အန္ေနဘယ္္ မင္းကုိဆက္ျပီးမခ်ည္ေႏွာင္ထားသင့္ေတာ့ဘူး။ မင္းစိတ္ၾကိဳက္ မိသားစုဘ၀တည္ေဆာက္ေပးႏိုင္မယ့္၊ ေယာက္်ားေကာင္းပီသမယ့္ ခင္ပြန္းသည္ကုိသာ ေရြးခ်ယ္လက္ထပ္ယူျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ဘ၀ကိုတည္ေဆာက္ပါ”

 “ကၽြန္မဘယ္သူနဲ႕မွ လက္မထပ္ခ်င္ဘူး”

”ဒါေပမယ့္ မင္း ကေလးေတြလိုခ်င္တယ္။ ဒါကို ကိုယ္ ဟိုးအရင္ထဲက သိခဲ့တယ္။ လက္ထပ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေတြမွာ မင္းရဲ႕တန္ဖိုးရိွတဲ့ဘ၀ကုိ ဆံုးရွဳံးေစခဲ့တယ္။”

သူ ဘယ္လုိပဲ ေျပာေျပာ၊ သူမကေတာ့ သူ႕ကုိ သိပ္ခ်စ္သည္။ အလိုရိွရာသည္ သူသာလွ်င္ျဖစ္သည္။ သုိ႕ေပမယ့္ သူမထံမွ သူအလုိရိွျခင္းရဲ႕ အဆံုးသတ္က ကြာရွင္းျခင္းတဲ့။

”ကုိယ္မင္းကို လက္ထပ္ခဲ့ျခင္းဟာ မင္းအတြက္ သိပ္ကို မတရားျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ ကိုယ္အမွားၾကီးတစ္ခုကို မင္းအေပၚက်ဴးလြန္ခဲ့တာပဲ။ ခုအခ်ိန္က ျပင္ဆင္ဖို႕အခ်ိန္ရိွေနေသးတဲ့အတြက္ ကိုယ္ျပင္ဆင္ခ်င္တယ္။ ကိုယ့္ကို ကြာရွင္းခြင့္ေပးပါ။”

သူ မရိွေတာ့တဲ့ ဘ၀မွာ သူမဘယ္လုိဆက္လက္ရပ္တည္ရေတာ့မလည္း၊ မိဘမဲ့ ၊ ေမာင္ႏွမေဆြမ်ိဳးမဲ့။ ခုေတာ့ တေလာကလံုးမွာတစ္ေယာက္ထဲေသာ ခ်စ္ရသူခင္ပြန္းကပါ သူမကုိစြန္႕လႊတ္သြားေပဦးေတာ့မည္။ သို႕ေသာ္လည္း မတတ္ႏိုင္ျပီ။

သူ အန္ေနဘယ္္ ကို သိပ္ခ်စ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္ တျခားနည္းျဖင့္ ခ်စ္ခဲ့ျခင္းသာ။ ဇနီးေမာင္ႏွံခန္းေရာက္ခဲ့၍ အန္ေနဘယ္္ ကို ေရာဂါ ကူးစက္ေစခဲ့ရပါက သူ႕ကုိယ္သူ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ေတာ့မည္မဟုတ္။ ခုေတာ့ သူမေလးကို လြတ္လပ္ခြင့္ ေပးႏိုင္ေပျပီ။ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ မိသားစုဘ၀ကုိ တည္ေဆာက္ႏိုင္ပါေစေတာ့။ တေန႕ေတာ့ သူမေလး နားလည္လာေပလိမ့္မည္။

သူမကို ထား၍ ဟန္နရီ  နဲ႕ေရွ႕ဆက္ရန္ မက္စီကုိ သို႕ သြားျပီးေနာက္ေတာ့ သူမဘ၀တြင္ ဤ အျဖစ္အပ်က္သည္ အဆိုးဆံုးမို႕ ဒီထက္ ဆုိးစရာအေၾကာင္းမ်ား မရိွႏုိင္ဟု ထင္မိေတာ့သည္။

(၆)
ေဖာက္ျပန္ေသာေၾကာင့္သာ ေဂ်ာ့စ္ ႏွင့္ကြာရွင္းရသည္ဟု ပတ္၀န္းက်င္မွ သမုတ္ၾကေသာ စကားတို႕အတြက္လည္း အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းကိုပင္ သူမရွင္းျပမည္မဟုတ္။ ခ်စ္ေသာ သူ႕အတြက္ သူမတတ္ႏုိင္သမွ် ကာကြယ္သြားမည္သာ။ သုုိ႕ေသာ္ သူမ၏ စာရိတၱကို အစအဆံုး သိေနသူ သူငယ္ခ်င္းကေတာင္  မဟုတ္ပါဘူး ဟူေသာ ျငင္းဆိုစကားကို နားလည္မေပးႏိုင္ေတာ့ဘဲ ”နင္နဲ႕ဆက္ဆံရင္ နင့္အက်င့္ေတြ ငါ့ဆီကူးမွာစိုးလုိ႕ ငါ့ေယာက္်ားက နင့္ကိုအိမ္လာခြင့္ေပးေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။ နင္ငါ့ကို ေနာင္ဘယ္ေတာ့မွ မဆက္ဆံပါနဲ႕ေတာ့ ” လို႕ ေျပာခံခဲ့ရျခင္းကပဲ အသက္ ၂၂ အရြယ္ သူမကို နယူးေယာက္ ႏွင့္ နယူးပို႕ မွ ရာသက္ပန္လြင့္စင္သြားေစခဲ့သည္။

ျပင္သစ္သို႕သြားေရာက္ကာ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းစြာေနရျပီး ကမၻာစစ္အတြင္း ဒဏ္ရာရစစ္သားမ်ား၏ အသက္ကို ကယ္ဆယ္ေပးရင္းျဖင့္ ဘ၀၏ အခ်ိန္အားလံုးကုိ ေနရာေပါင္းစံုမွ ပါ၀င္ျဖည့္ဆည္းျခင္းကပဲ သူမျဖစ္ခ်င္ေသာ ဆရာ၀န္ဘ၀ကုိ ပိုင္ဆိုင္ဖို႕အခြင့္အေရးရခဲ့သည္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ေဆးေက်ာင္းတက္ခြင့္ ရွားပါးေသာအခ်ိန္တြင္ သူမ၏ အရည္အခ်င္းကို သိေနခဲ့ေသာ ဆရာ၀န္ၾကီးတစ္ဦးမွ ၆လအၾကာတြင္ ေဆးေက်ာင္းတက္ရန္ ကူညီေပးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္တို႕ ထြန္းေတာက္ခဲ့ရ၏။

ေဆးေက်ာင္းတက္စဥ္ အစပိုင္း ၁နွစ္အတြင္းက အတန္းေဖာ္ေယာက္်ားေလးမ်ားအလယ္တြင္ အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ တစ္ဦးတည္းရိွေနေသာ သူမအား အတန္းေဖာ္မ်ားက လ်စ္လွ်ဴရွဳထားၾက၏။ အဖက္မလုပ္ျခင္းထက္ တိုက္ခုိက္မွဳမ်ားပင္ရိွခဲ့၏။ သုိ႕ေသာ္ သူမ၏ ၾကိဳးစားမွဳ အရည္အခ်င္းရိွမွဳႏွင့္ ေဆးရံုမ်ားတြင္ လက္ေတြ႕သြားေရာက္စမ္းသပ္ခ်ိန္တြင္ စိတ္ရွည္သည္းခံကာ ရရိွခဲ့ေသာ ေဆးရံုအေတြ႕အၾကံဳမ်ား ျဖင့္ လူနာမ်ားအေပၚ ယုယေပးဆပ္တတ္မွဳမ်ားေၾကာင့္ အတန္းေဖာ္သူငယ္မ်ားႏွင့္ လူနာမ်ားအၾကားတြင္ အသိအမွတ္ျပဳခံဖြယ္ျဖစ္လာခဲ့ရံုမက ဆရာမ်ား၏ သံုးသပ္ခ်က္အရလည္း ေအာင္ျမင္ေသာ ဆရာ၀န္အျဖစ္ အသက္ေမြးႏိုင္မည့္ သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ အားလံုးက လက္ခံအသိအမွတ္ျပဳလာၾက၏။ ထိုသို႕ေသာ အျပိဳင္အဆိုင္ ၊ အဖက္မလုပ္မွဳမ်ားၾကားထဲတြင္ ၾကံံ႕ၾကံ႕ခံရပ္တည္နိုင္ေသာ ၂၂နွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးငယ္ ကို စိတ္ဓာတ္ခိုင္မာသူတစ္ေယာက္အျဖစ္ အားက်ခဲ့၏။

(၇)

၂၈ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ဆရာ၀န္ျဖစ္ျပီဟု သတ္မွတ္ခ်က္ထားခဲ့ေသာ္လည္း ကမၻာစစ္မီးက သူမ၏ဘ၀ကို အလွည့္ေျပာင္းမ်ားစြာျဖစ္ေစခဲ့၏။  ေဆးေက်ာင္းမွ ေက်ာင္းသားမ်ားကိုပါ စစ္အတြင္းေရွ႕တန္းေဆးရံုမ်ားမွာ ပါ၀င္ကူညီဖို႕ အစိုးရမွေတာင္းဆိုခဲ့တဲ့အတြက္ သူမအပါအ၀င္ ေဆးေက်ာင္းတြင္ အခင္ဆံုးသေဘာထားခဲ့ရေသာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး ႏွင့္ အျခားေက်ာင္းသား ၂ဦးတို႕ ထြက္သြားခဲ့၏။ ကံဆိုးလွေသာ သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ေရွ႕တန္းတြင္ လူနာတင္ယာဥ္ေမာင္းေနရင္း မိုင္းေထာင္ထားေသာေနရာသို႕ ကားျဖတ္ေမာင္းမိေသာေၾကာင့္ ေသဆံုးသြားခဲ့၏။ သူမသည္လည္း ေန႕ညမအားႏိုင္ေအာင္ပင္ မ်ားျပားလွေသာ တိုက္ပဲြမွ ဒဏ္ရာရ စစ္သားမ်ားကို ကယ္ဆယ္ရင္းျဖင့္ ဘ၀ထဲမွ ၀မ္းနည္းဖြယ္ ျဖစ္ရပ္တို႕ဟာလည္း တာ၀န္ေတြၾကားထဲမွာ ကြယ္ျမဳပ္ေနခဲ့၏။

တစ္ေန႕ေသာညေနေမွာင္ရီပ်ိဳးခ်ိန္တြင္ေတာ့ သူမ အေဆာင္သို႕မျပန္ခင္ အနီးအနားသို႕လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ပါသည္္။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စစ္ပဲြမ်ား အေၾကာင္းကို စဥ္းစားလာခဲ့၏။ လူငယ္ေလးမ်ား တုိက္ပဲြတြင္စစ္ဒဏ္ေၾကာင့္ ေသၾကရ၏။ အေလာင္းေတြႏွင့္ ဒဏ္ရာရ စစ္သားလူငယ္ေလးေတြကို သယ္ေဆာင္လာရတုိင္း စစ္ဒဏ္ကို သူမစိတ္ပ်က္မိသည္္။  သူမထက္ငယ္ရြယ္ၾကေသာ အမ်ိဳးသမီးေလးမ်ားသည္ သူနာျပဳမေလးမ်ားအျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကရ၏။ ၂၄ႏွစ္အရြယ္မွာ နာက်င္ရမွဳေတြကုိ အရြယ္ႏွင့္ မမွ် ခံစားခဲ့ရသူပီပီ ငယ္ရြယ္ေသာ မိန္းမငယ္ေလးတစ္ေယာက္၏ ခံစားခ်က္မ်ိဳးပင္မရိွေတာ့့။ ခင္ပြန္းေဟာင္းမေသဆံုးခင္က ေပးပို႕ခဲ့ေသာ စာ ၂ေစာင္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ား။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွ ငယ္ဘ၀၊ အိမ္ေထာင္ေရး ၊ ဆံုးရွံဳးေပ်ာက္ကြယ္ခဲ့ရေသာ ဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳ အေၾကာင္း တို႕ကုိ ေတြးေတာရင္း ပတ္၀န္းက်င္ကုိ သတိမထားမိဘဲ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်လို႕ လမ္းေလွ်ာက္လာခဲ့ျဖစ္သည္္။ မနက္ ၆နာရီအခ်ိန္မွစလို႕ ယခုညလယ္အခ်ိန္ အေဆာင္ျပန္သည္အထိ မရပ္မနား လုပ္ခဲ့ရလုိ႕မို႕ ေညာင္းညာေမာပန္းေနပါျပီ။ အဲ့သည့္အခ်ိန္မွာပဲ အနီးအနား ကလပ္မွ အရက္ေသာက္ျပီး ျပန္လာေသာ ျဗိတိသွ်လူမ်ိဳးတစ္ဦး၏ ေခၚသံကုိ ေက်ာဖက္ဆီမွ ၾကားခဲ့ရပါသည္။ ထို႕ေနာက္ေတာ့ ေသးသြယ္လွတဲ့ သူမရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ဟာ အင္အားခ်င္းမမွ်ေအာင္ သန္မာထြားက်ိဳင္းလွတဲ့ ထိုျဗိတိသွ်ဗိုလ္ရဲ႕ အလိုမတူဘဲသားမယားအျဖစ္ ျပဳက်င့္ျခင္းကို ခံခဲ့ရပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္ကို ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ အခ်ည္းႏွီးသာ၊ ပါးစပ္ပိတ္ထားခံရျပီး အလုိမတူ သားမယားအျဖစ္ ျပဳက်င့္ခံရျခင္းေၾကာင့့္ ခ်စ္၍လက္ထပ္ထားေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူႏွင့္ေတာင္ အပ်ိဳရည္မပ်က္ခဲ့ရရွာေသာ သူမဘ၀ ဆံုးခဲ့ေလျပီ။

သူ႕ရင္ဘတ္တြင္ထိုးကပ္ထားေသာ တံဆိပ္မွ နာမည္ (ဟယ္ရီ) ကို သိေနရေသာ္လည္း ဤအျဖစ္အပ်က္ကို တိုင္ပါက သတ္ပစ္ပါမည္ဟု ျခိမ္းေျခာက္ေသာေၾကာင့္ မည္သူ႕မွလည္း မေျပာျပျဖစ္ခဲ့။ မိမိအျဖစ္ မတိုင္မီကလည္း သူနာျပဳမေလးမ်ားအား စစ္သားမ်ားက အလုိမတူ သားမယားျပဳက်င့္ခံရမွဳမ်ား၊ ကုိယ္၀န္ပ်က္က်၊ ဖ်က္ခ်မွဳမ်ား ကိုၾကားသိခဲ့ရေသာ္လည္း ဤစစ္ကာလၾကီးမွာ ဘယ္သူမွ အေရးတယူေျဖရွင္းေပးျခင္း မရိွခဲ့။ သူမ ဟယ္ရီ ၏ ေသြးသားကုိ လြယ္ရမည္ကို ရြံမုန္းပါသည္။ ခ်စ္ေသာ ေဂ်ာ့စ္ ၏ ေသြးသားကိုသာ လြယ္ပိုးခ်င္ခဲ့သူေလ။ ျဖစ္ႏိုင္လွ်င္ ဤကေလးကို မယူလုိ။ သို႕ေပမယ့္ ကေလးမွာ အျပစ္မရိွ။ ထိုထိုေသာ စိတ္တို႕လြန္ဆဲြေနေသာေၾကာင့္ ႏွင့္ အႏၱရာယ္ၾကီးလွေသာ ကိုယ္၀န္ဖ်က္ခ်မွဳကို မရဲေသာေၾကာင့္ မထူးဇာတ္ခင္း၍ ကုိယ္၀န္ကို လြယ္ပိုးခ့ဲ၏။

ေဆးရံုမွ ႏုိင္လြန္စမ်ားကို တတ္ႏုိင္သမွ်စုေဆာင္းျပီး၊ တာ၀န္ခ်ိန္ လူအမ်ားေရွ႕သို႕ ထြက္ရမည့္အခ်ိန္ေရာက္တိုင္း အသက္ရွဴရခက္ခဲေလာက္ေအာင္ပင္ ၀မ္းဗိုက္ကို တင္းက်ပ္ေနေအာင္အထပ္ထပ္စုခ်ည္ျပီး ကိုယ္၀န္ကို သူမ်ားမျမင္ေစရန္ ဖံုးကြယ္ခဲ့သည္။ စစ္ေဘးေၾကာင့္ လူတိုင္းအစားေခၽြတာရခ်ိန္မွာ သူမကေတာ့ ကိုယ္၀န္ထင္ရွားလာျခင္းကို တတ္ႏုိင္သမွ်ကာကြယ္လုိတာေၾကာင့္ အမ်ားထက္ ပိုေခၽြတာျပီး အသက္ရွင္ယံုသာ စားေသာက္ခဲ့၏။ ကိုယ္၀န္တျဖည္းျဖည္းရင့္လာေတာ့ ဟယ္ရီ  ကုိေတြ႕ဆံုျပီး ကေလးအတြက္ တာ၀န္ခံေပးဖို႕ ေျပာဆုိဖို႕ စဥ္းစားမိေပမယ့္ အေကာင္အထည္မေဖာ္ျဖစ္ခဲ့။ ဒီလုိနဲ႕ ခါတိုင္းလိုပင္ အေလးအပင္ေတြ သယ္ပိုးလုိ႕ အလုပ္ေတြ မရပ္မနားလုပ္ခဲ့သည္။ ကိုယ္၀န္၆လအၾကာ တစ္ရက္မွာ လူနာေဆာင္ေရွ႕ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားခုိက္ လူနာစစ္သား ၂ဦးမွ ဟယ္ရီ တိုက္ပဲြတြင္ က်သြားသည္မွာ အၾကီးမားဆံုး ဆံုးရွံဳးမွဳျဖစ္ေၾကာင္း ၊ သူဟာ သိပ္ေကာင္းတဲ့ စစ္ဗို္လ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိေနသံၾကားခဲ့၏။ သူဟာ လူေကာင္းမဟုတ္ေၾကာင္း၊ တိရိစၦာန္လို ဘီလူးသာျဖစ္ေၾကာင္း သူမသြားေရာက္၍ ေအာ္ဟစ္ေျပာလိုက္ခ်င္သည္။ ထို႕ေနာက္ တကုိယ္လံုး တုန္ယင္စြာျဖင့္ လူနာေဆာင္ေရွ႕ထြက္ေျပးခဲ့၏။ ဖခင္မဲ့သြားျပီျဖစ္သည့္ ရင္ေသြးေလးအတြက္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေပမယ့္ တနည္းအားျဖင့္ သူမေက်နပ္သည္။ ၄င္း၏ယုတ္မာမွဳအတြက္ ကုိယ္တိုင္လက္စားေခ်စရာမလိုပဲ ေပးဆပ္သြားရျပီ။ ထို႕ေနာက္ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာပင္ပန္းမွဳဒဏ္ေၾကာင့္ ေခြလဲ က်သြားခဲ့၏။ သတိရခ်ိန္တြင္ ဆရာ၀န္ခန္းထဲေရာက္ေနခဲ့သည္။  စစ္ေမးေသာ အခ်က္မ်ားထံမွ မည္သို႕ပင္ဖုံးကြယ္ေသာ္လည္း ကိုယ္၀န္ရိွေနေၾကာင္း ဆရာ၀န္ကသိရွိသြားျပီး ဘယ္သူမွ မရိပ္မိေသးခင္၊ ဒီမွထြက္ခြာျပီး ကေလးမီးဖြားရန္လုိအပ္ေၾကာင္း၊ သူတပါးမရိပ္မိေစရန္အတြက္ က်န္းမာေရး အေျခအေနအရ သူမအနားယူရန္လုိအပ္မည္ျဖစ္သည္ဟု ေျပာေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကူညီေပးျခင္းျဖင့္ သူမ၏ အရွက္ကို ကာကြယ္ေပးခဲ့သည္။
                                                                                                   
(၈)
ထို႕ေနာက္ သူမေဆးေက်ာင္းတက္ခဲ့ေသာ ေနရာေလးႏွင့္ မနီးမေ၀းတြင္ အိမ္တစ္လံုးငွားသည္။ အနီးအနားမွ ဆရာ၀န္ထံတြင္ ကိုယ္၀န္ကို အပ္ႏွံသည္။ ကေလးမီးဖြားျပီးလွ်င္ အကူတစ္ေယာက္ေခၚျပီး ေဆးေက်ာင္းသို႕ ျပန္တက္၍ ပညာျပီးဆံုးေအာင္ သင္ၾကားဖို႕ ဆႏၵရိွသည္မို႕ ေဆးေက်ာင္းႏွင့္နီးရာ အရပ္တြင္ေနထိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တိုက္ပဲြတြင္ ခင္ပြန္းသည္ က်ဆံုးသြားေသာ မုဆိုးမတစ္ဦးအေနျဖင့္ေနထိုင္ခဲ့၏။ ေဆးေက်ာင္းတက္ဖို႕ ေငြေၾကး၊ အသံုးစားရိတ္၊ အိမ္ငွားစားရိတ္ အားလံုးအတြက္ကေတာ့ ပူစရာမလိုေပ။ ဖခင္ ဆံုးပါးသြားခဲ့ျပီျဖစ္ေသာ္လည္း ဘဏ္လုပ္ငန္းကို လူယံုမ်ားႏွင့္လည္ပတ္ေနဆဲမို႕ ဖခင္ထားခဲ့ေသာ ေငြေၾကးတုိ႕က သူမ ႏွင့္ ရင္ေသြးတစ္သက္အတြက္ပင္ဖူလံုေသးသည္ပင္။ ေမြးဖြားရ လြယ္ေစရန္ ညေနတိုင္း ေဆးေက်ာင္းအနီးရိွ ဘုရားေက်ာင္းဖက္သို႕ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္သည္။ ကြယ္လြန္ျပီးခဲ့ေသာ မိဘတို႕ အတြက္ႏွင့္ ခင္ပြန္းသည္အတြက္ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းလုိ႕ ဆုေတာင္းေပးခဲ့သည္။ ေမြးဖြားရက္နီးလာေတာ့ ဆရာ၀န္ထံသို႕ေနာက္တဖန္သြား၍ အပ္ျပန္သည္။

တညေနမွာေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္က ျပန္လာျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့သည္။ ညလယ္အခ်ိန္တြင္ ၀မ္းဗိုက္ႏွင့္ ခါးဆီမွ ျပင္းထန္ေသာနာက်င္မွဳေၾကာင့္လန္႕ႏုိးလာခဲ့၏။ ဆရာ၀န္သြားပင့္ရန္လည္း အနီးအနားတြင္ မည္သူမွ်မရိွ၊ ထို႕အတူဖုန္းဆက္ေခၚရန္လည္း ဖုန္းမရိွ။ ေၾကာက္ရြ႕ံမွဳမ်ားႏွင့္ ကယ္ကူ အားကုိးရာမဲ့စြာ ေနခဲ့ရသည္။ ၈နာရီၾကာမွ် ညလံုးေပါက္ နာက်င္မွဳျပင္းျပင္းခံစားခဲ့ရျပီးေနာက္ သူမ၏ အိမ္သုိ႕ ခ်က္ျပဳတ္သန္႕ရွင္းေရး လာေရာက္ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးသည့္ အိမ္နီးခ်င္းအန္တီမွ အျဖစ္ကိုျမင္သြားျပီး ခင္ပြန္းအားဆရာ၀န္သြားပင့္ခုိင္းခဲ့သည္။ ထိုေန႕တေန႕လံုးလည္း ေသေလာက္သည့္ နာက်င္မွဳမ်ားကို ေတာင့္ခံခဲ့ရျပီးေနာက္ ည ၇နာရီနီးပါးအခ်ိန္တြင္ သမီးေလးကို ေမြးဖြားနိုင္ခဲ့၏။ ခုေတာ့ ေလာက အလယ္တြင္ သူမတစ္ဦးထဲ မဟုတ္ေတာ့။ အေဖာ္ျပဳေပးမည့္ ခ်စ္စရာ့သမီးေလးရိွသည္။ သမီးေလးေၾကာင့္ပင္ အားအင္တုိ႕ ပိုတိုးပြားလာခဲ့ျပီး အရာအားလံုးကုိ ေမ့ထားႏုိင္ခဲ့၏။ သမီးေလး လသားအရြယ္ (ဂ်ဴလိုင္လ)တြင္ ေဆးေက်ာင္းသို႕ျပန္သြားျပီး ပညာျပန္သင္ခဲ့သည္။ ပညာသင္စဥ္အတြင္း  ႏို၀င္ဘာ ၁၁တြင္ ပထမ ကမၻာစစ္ၾကီး ျပီးဆံုးသြားေၾကာင္းေၾကညာခဲ့ေသာ အခါ ေပ်ာ္လြန္းလို႕ သမီးလက္ကေလး ကိုင္ကာ မ်က္ရည္ပင္ ၀ဲခဲ့၏။  ၃၁ ႏွစ္အရြယ္တြင္ ငယ္စဥ္ထဲကေတာင့္တခဲ့ေသာ ဆရာ၀န္ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ေတာ့၏။

သူမ သမီးေလးကို သိပ္ခ်စ္ပါသည္။ နယူးေယာက္ရိွ ဖခင္ဘဏ္မွ ပုိက္ဆံအခ်ိဳ႕ကို ထုတ္ယူျပီး ပါရီတြင္ အိမ္တစ္လံုး၀ယ္ ေဆးခန္းဖြင့္ကာ လူနာမ်ားကို ေစတနာထား ကုသျခင္းျဖင့္ ေဆးခန္းေလးေအာင္ျမင္လာခဲ့၏။ စကားတီတီတာတာေျပာတတ္ခ်ိန္တြင္ သမီးေလးက မိခင္ဖက္မွ အဖိုးအဖြားမရိွလွ်င္ ဖခင္ဖက္မွ အဖိုးအဖြားကုိ ေတြ႕လုိသည္ဟူေသာ ေတာင္းဆိုခ်က္ေၾကာင့္ အကူအညီလံုး၀မယူ မဆက္သြယ္ဘဲထားခဲ့ေသာ ဟယ္ရီ ၏မိခင္ထံသို႕ စာေရးကာ သူမ၏ အျဖစ္အပ်က္တို႕ကုိ ေျပာျပခဲ့သည္။ အစပထမပိုင္းတြင္ အမ်ိဳးသမီးၾကီးက လက္ခံလိုျခင္းမရိွူခဲ့ေသာ္လည္း အန္ေနဘယ္္ ၏ ေျပာၾကားခ်က္မ်ားနွင့္ သားျဖစ္သူ၏ စာရိတၱကုိ သိေနေသာေၾကာင့္ ကေလးအား သူမ၏ ေျမးအျဖစ္ယံုၾကည္လက္ခံခဲ့သည္။ ယခုေတာ့  သမီးေလးတြင္ အဖြားရိွေပျပီ။  

ေနသားက်ေနခဲ့ေသာ သူမ၏ဘ၀ထဲသို႕ ေရပြက္ပမာ ေရာက္ရိွလာျပန္သူတစ္ဦးက အန္တိုနီ ။ ဆရာ၀န္အသိုင္းအ၀ိုင္းမွပင္ ဆင္းသက္လာေသာ အသက္ ၃၅ႏွစ္အရြယ္ ဆရာ၀န္ေခ်ာ အန္တိုနီ က သူမကို လက္ထပ္ခြင့္ ေတာင္းဆိုခဲ့သည္။ ၂ဦးသားရဲ႕ အနာဂတ္၊ တည္ေဆာက္လိုေသာ မိသားစုဘ၀၊ ကေလးဘယ္ႏွစ္ေယာက္ယူမည္။ အစရိွသည္ျဖင့္ ေရွ႕ေရး တိုင္ပင္ကာ အေပ်ာ္ၾကီးေပ်ာ္ခဲ့ရ၏။ သူသည္ ေဂ်ာ့စ္ ျပီးလွ်င္ အခ်စ္ႏွင့္ေ၀းကြာေနေသာ သူမဘ၀ထဲသို႕ ႏူးညံ့ေသာ ခ်စ္ျခင္းအျပည့္သယ္ေဆာင္ေပးလာေသာ၊ ထို႕အတူ သူမ ဖန္တီးလိုေသာ မိသားစုဘ၀ကို ဖန္တီးရန္လုိလားေတာင့္တေသာ ခင္ပြန္းေလာင္းျဖစ္ေပ၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘ၀၏ အလံုးစံုကုိ ဖြင့္ေျပာခဲ့သည္။

ထိုအခါ….အန္တိုနီ က ၂ ႏွစ္နီးပါးလက္ထပ္ခဲ့ေသာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူႏွင့္ လင္မယားအရာ မေျမာက္သည္မွာ မျဖစ္ႏုိင္၊ သူမတြင္ ခင္ပြန္းထံမွ ကာလသားေရာဂါ ကူးစက္ေနခဲ့မည္သာ ျဖစ္သည္ဟု စြပ္စဲြေျပာဆိုခဲ့သည္။ ထုိ႕ေနာက္ စစ္အတြင္း  သူမ အဓမၼအက်င့္ခံရသည့္ ကိစၥအေပၚ ကိုယ္ခ်င္းစာ ႏွစ္သိမ့္မွဳ မရိွသည့္အျပင္ ဤသို႕ျဖစ္ခဲ့ရျခင္းကပင္ သူမ၏ ေလာ္လီေဖာက္ျပန္မွဳ အမွားေၾကာင့့္ဟု စြပ္စဲြခဲ့ျပန္၏။ ေတြ႕စထဲက ဘ၀အျဖစ္မွန္ကို သူ႕ကုိ ေပးမသိေစခဲ့ျခင္းကလည္း သူမ၏ အမွားျဖစ္ခဲ့ျပန္ေလသည္။ သူမ၏အသက္၊ ဘ၀ျဖစ္ေသာ သမီးငယ္အား မိမစစ္ဖမစစ္ ကေလး၊ ဟုမညွာမတာ ေျပာခဲ့သည္။  ”မင္းလိုမိန္းးမမိ်ဳးကို လက္ထပ္ဖို႕မေျပာနဲ႕ ငါစီးတဲ့ ဖိနပ္ဦးနဲ႕ေတာင္ မထိဘူး။ ” ဟူေသာ စကားအျပင္ ယုတ္ရင္းၾကမ္းတမ္းေသာ စကားမ်ားျဖင့္ လမ္းခဲြထားရစ္ခဲ့ျပန္၏။ ဒုတိယ ခ်စ္သူကိုလည္း ခ်စ္ပါသည္။ သို႕ေပမယ့္ သူ၏ ယုတ္ရင္း ၾကမ္းတမ္းခက္ထန္ေသာ စကားမ်ားကိုျဖင့္ မခံႏိုင္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ သမီးေလးကို မိမစစ္ ဖမစစ္ဟု ေျပာျခင္းကို လံုး၀ခြင့္မလႊတ္ႏုိင္။ ကေလး၏ ဖခင္သည္တိုက္ပဲြတြင္ ဆံုးပါးသြားခဲ့ေသာ္လည္း ကေလး၏ အဖြား (ဟယ္ရီ ၏ မိခင္) က ေသြးသားကုိ ခ်စ္၍ အသိမွတ္ျပဳျပီးျပီျဖစ္သည္။ အန္တိုနီက သူစိတ္ရွင္းသြားေစရန္ ကာလသား ေရာဂါရိွမရိွ ေသြးစစ္လုိက္ပါက ၂ဦးသားအရင္လုိပင္ ေရွ႕ဆက္ႏိုင္ၾကမည္ဟု ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း စကားမ်ားက ႏူးညံ့ညင္သာျခင္းမရိွခဲ့။ ထို႕အျပင္ သူေျပာခဲ့ေသာစကားမ်ားက သူမရင္ထဲ စူးကဲ့သို႕ ဆူး၀င္ခဲ့ျပီးျပီမို႕ လက္သင့္မခံလိုေတာ့ေပျပီ။ သည္တစ္ၾကိမ္တြင္လည္း ခ်စ္သူႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ဒုတိယအၾကိမ္ အသည္းကဲြ ေ၀ဒနာကို ခံစားရျပန္သည္။

(၉)
သူမ ေမ့ထားခဲ့ေသာ နယူးေယာက္ ႏွင့္ နယူးပို႕ ကို တကယ္ဆို ျပန္မသြားခ်င္ေတာ့ေပ။ သုိ႕ေပမယ့္ သမီးေလး၏ အဖြားထံ အလည္သြားခိုက္ ဘ၀တြင္ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အျဖစ္တုိ႕ကုိ ကၾကီးမွ အစျပဳ၍ အန္တိုနီ ႏွင့္လမ္းခဲြခဲ့ရသည့္ အေျခအေနထိေျပာျပခဲ့ေတာ့ အမ်ိဳးသမီးၾကီးက စိတ္ဓာတ္လင္းေရာင္ျခည္မ်ား ျပန္ရေအာင္စြမ္းေဆာင္ေပးခဲ့၏။ ခ်စ္ခဲ့ဖူးသူ ၂ေယာက္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျဖစ္ပ်က္သမွ်ေသာ ကိစၥတို႕အား သူမ၏ အမွားဟုပင္သတ္မွတ္ျခင္းခံခဲ့ရ၏။ ေဂ်ာ့စ္ ႏွင့္ ကြာရွင္းျပီးေနာက္ ျပင္သစ္သို႕ ထြက္သြားသည့္အခါတုန္းကလည္း ေနာက္အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ျပင္သစ္သို႕ ထြက္ေျပးလုိက္သြားသည္ဟုသာ သူမကုိ သမုတ္ခဲ့ၾကသည္။ ဤအမ်ိဳးသမီးၾကီးသာလွ်င္ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားအျပည့္ႏွင့္ အမွန္တိုင္း လက္ခံေပးခဲ့သူျဖစ္သည္။

”တခါတေလမွာ လူေတြဟာ မိုက္မဲတတ္ၾကတယ္။ မင္းခင္ပြန္းက မင္းကို ေဖာက္ျပန္သူမိန္းမတစ္ေယာက္အသြင္ လူပံုအလယ္မွာထင္ေယာင္မွားေစတဲ့ အျဖစ္က်ေရာက္ေအာင္ မရည္ရြယ္ခဲ့ေပမယ့္ ခုလုိကြာရွင္းျခင္းေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ေစခဲ့ျပီးျပီ။ တကယ္ေတာ့ ေယာက္်ားေတြဟာ အဲ့သည့္အခ်ိန္ေတြမွာ တကိုယ္ေကာင္းသိပ္ဆန္တတ္ၾကတယ္။ လူေတြရဲ႕အထင္ကိုလည္း လြယ္ကူစြာ ဖ်က္ႏုိင္လိမ့္မွာ မဟုတ္ဘူး။ တနည္းပဲရိွတယ္။ အမွန္ကို သိေနတာကမင္းပဲျဖစ္ေတာ့ သေဘာထားက်ဥ္းေျမာင္းသူတို႕ရဲ႕ စကားကုိ မင္းစိတ္ထဲမထည့္ဘဲ သူတို႕စကားမွန္သမွ်ကို ဘာကိုမွ ဂရုမစိုက္ပါနဲ႕။ သမီးေလးကုိလည္း သူ႕ရဲ႕ သမိုင္းတေနရာျဖစ္တဲ့ နယူးေယာက္ကုိ ေခၚသြားရမယ္။ မင္းပိုင္သမွ် ငါပိုင္သမွ်ဟာ တခ်ိန္မွာ သူပဲပိုင္ဆိုင္ရမွာ။ အဲ့ဒါေတြနဲ႕ သူ႕ကုိရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ခြင့္ေပးရမယ္။ မင္းနယူးေယာက္ကို မၾကာခဏအလည္ျပန္ျပီးသမီးေလးကို ပို႕ေပးပါ”

အမ်ိဳးသမီးၾကီးထံမွ အျပန္ ပဲရစ္သုိ႕ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဇြန္လတြင္ နယူးေယာက္ သုိ႕ ျပန္သြားခဲ့သည္။ သေဘၤာစီးသြားေသာ လမ္းခရီးတြင္ သမီးျဖစ္သူအား အဖိုးအဖြားႏွင့္ဦးေလးျဖစ္သူတို႕ ဤသို႕ ျပင္သစ္ႏွင့္ အေမရိကန္ခရီးသြားရင္း တိုင္တန္းနစ္ သေဘၤာနစ္ျမဳပ္ျခင္းေၾကာင့္ ကြယ္လြန္သြားျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းရွင္းျပခဲ့သည္။ ၾကီးလာလွ်င္ မိခင္ကဲ့သို႕ ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္သည့္ သမီးငယ္ေလးက လမ္းခရီးတေလွ်ာက္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနသည္။ သေဘၤာေပၚတြင္ သူမ၏ မိခင္ျဖစ္သူနွင့္ မိတ္ေဆြျဖစ္ခဲ့ဖူးျပီး သူမအား အမ်ားနည္းသူ ေနာက္မီးလင္းသူဟု အထင္ေရာက္ခဲ့သည့္ မိသားစုႏွင့္ ေတြ႕ခဲ့ေသာ္လည္း သမီေလး၏ အဖြားစကား ၾကားေယာင္ကာ အျပံဳးမပ်က္သြားေရာက္၍ပင္ ႏွဳတ္ဆက္ႏိုင္ခဲ့သည္။

ယခု အန္ေနဘယ္္ သည္ အရင္ကလို လူေတြျမင္လွ်င္ သမုတ္မွာ စိုးေၾကာက္လုိ႕ ထြက္ေျပးေရွာင္ပုန္းမည့္ အသက္ ၂၁ႏွစ္အရြယ္ မိန္းမပ်ိဳေလး မဟုတ္ေတာ့။ အမွန္တရားကို ရင္မွာ ပိုက္လုိ႕ အရာရာကို အျပံဳးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ဖို႕ အားတင္းထားသူ ၃၂ႏွစ္အရြယ္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနေပျပီ။

နယူးေယာက္ရိွ မိမိငယ္စဥ္ကေလးဘ၀မွစ၍ အိမ္ေထာင္မျပဳခင္အခ်ိန္ထိ ေနခဲ့ေသာ (မိခင္ျဖစ္သူ ေခါင္းခ်ခဲ့သည္လည္းျဖစ္ေသာ) အိမ္ေလးေရွ႕တြင္ အၾကာၾကီးရပ္လုိ႕ သမီးငယ္ကို ျပကာ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀အေၾကာင္းတို႕ကို ရွင္းျပေပးခဲ့သည္။ သမီးေလးအား မိမိတို႕ပိုင္ ဘဏ္။ နယူးေယာက္ ရိွ အထင္ကရေနရာမ်ား၊ မိခင္ျဖစ္သူ၏ အုတ္ဂူေနရာတို႕ကုိ ပို႕ေပးခဲ့၏။ ထို႕ေနာက္တြင္ေတာ့ နယူးပို႕ ရိွသူမတို႕ ႏွစ္တိုင္း အပန္းေျဖရာ အိမ္ေလးသို႕ သြားေရာက္ခဲ့ေတာ့ အိမ္ထိန္းမ်ားႏွင့္ အေစခံမ်ားအားလံုး ၀မ္းသာ ၀မ္းနည္းျဖစ္ၾကရသည္။ နယူးပို႕ ကမ္းေျခေလးတြင္ သမီးငယ္၏ ဖခင္ မဟုတ္ေသာ ခ်စ္သူ(ေဂ်ာ့စ္) ႏွင့္လက္ထပ္ခဲ့ေသာ အေၾကာင္းမ်ားမွ အစျပဳ၍ သူမအေပၚ နယူးပို႕ ႏွင့္ နယူးေယာက္ မွ လူမ်ား သတ္မွတ္ သမုတ္ၾကေသာ ဘ၀မွန္ကို သမီးငယ္ေလးအားဖြင့္ေျပာခဲ့သည္။

ထိုသို႕အမွန္တိုင္းဖြင့္ေျပာျခင္းေၾကာင့္ နားလည္သူ တစ္ဦး ထပ္တိုးခဲ့ျပန္သည္။ ထိုသူကေတာ့ သမီးေလး။ ခုေတာ့ ဘ၀တြင္ ဘယ္သူ႕ကုိမွ ဘာလ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္မွ မထားလိုေတာ့။ အမွန္တရား မဟုတ္ေသာ အရာတစ္ခုကိုသာ သမီးေလးအေပၚညာခဲ့သလုိခ်န္လွပ္ထားခဲ့သည္။ ဤသည္ကေတာ့ သူမႏွင့္ သမီးေလးဖခင္တုိ႕လက္ထပ္ခဲ့သည္ဟု ေျပာခဲ့ျခင္းပင္။ သို႕ေပမယ့္ အရြယ္ေရာက္၍ သမီးေလး ခံႏိုင္ရည္ ရိွခ်ိန္တြင္ေတာ့ (သမီးေလး၏ ဖခင္သည္ သူမအေပၚ မတရားျပဳက်င့္သည္ကို ကေလးငယ္၏ ရင္ထဲတြင္ မစဲြမွတ္ေစလို သျဖင့္) သူမတို႕ ၂ဦးလက္မထပ္ျဖစ္သည့္ အေၾကာင္းကိုေတာ့ အမွန္အတိုင္းေပးသိရေပမည္။

ကေလး ၆ေယာက္မိခင္ျဖစ္ကာ ပံုပန္းပ်က္ ၀ေနခဲ့ေသာ ငယ္စဥ္က ေခ်ာေမာသူအျဖစ္လူသိခဲ့ေသာ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္း ေဟာ္တီ ကုိ ကမ္းေျခတြင္ ေတြ႕ေတာ့လည္း အျပံဳးမပ်က္ရင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ သမီးေလးကေတာ့ သူ႕မိခင္အား စြပ္စဲြခဲ့သူအျဖစ္ ေဟာ္တီ အား စူးရဲေတာက္ေျပာင္ေသာ မ်က္လံုးအစံုျဖင့္ သတိအေနထားကာ ေစာင့္ၾကည့္ေန၏။ ဘယ္သူလာထိထိ ကာကြယ္မည့္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ ရိွေနျပီမို႕ ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ ေလာက ကိုရင္ဆိုင္ရန္ခြန္အားျပည့္၀ျပီျဖစ္၏။

(၁၀)
ပဲရစ္သို႕ ျပန္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ၀မ္းနည္းက်န္ရစ္ၾကသည့္ အိမ္ထိန္းမ်ားအားလံုးကို ေက်ာင္းပိတ္ရက္တုိင္း ျပန္လာလည္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ကတိေပး ေျပာခဲ့ျပီး သားအမိတေတြ သေဘၤာၾကီးစီးလုိ႕ ေပ်ာ္ရႊင္စြာျပန္ခဲ့ၾကသည္။ ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္္ ပဲရစ္တြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ေသာ အေမရိကန္ စာနယ္ဇင္းသမား တစ္ေယာက္က စိတ္၀င္စား၍ ခ်ဥ္းကပ္လာေသာအခါတြင္လည္း သူမသည္ ေဂ်ာ့စ္ ႏွင့္လက္ထပ္ခဲ့သည္။ သမီးေလး၏ ဖခင္ႏွင့္သူမသည္ လက္ထပ္ခဲ့ျခင္း မရိွ။ စသည္ျဖင့္ အမွန္ကိုသာ ေျပာခဲ့သည္။ မည္သူ႕ကိုမွ် မညာခ်င္ လ်ိဳ႕၀ွက္မထားခ်င္ေတာ့။

သူကလည္း စစ္အတြင္းမွာ သတင္းလုိက္ရင္း ျဗိတိသွ်လူမ်ိဳးူ သူနာျပဳမေလးတစ္ဦးႏွင့္ ခ်စ္ၾကိဳက္ခဲ့ျပီး စစ္ၾကီးအျပီးတြင္ လက္ထပ္ၾကရန္စီစဥ္ထားျပီးမွ စစ္အတြင္းတြင္ခ်စ္သူဆံုးပါးသြားေၾကာင္း ေျပာဆိုျပခဲ့၏။ သူတို႕ တစ္ဦး၏ဘ၀ကုိ တစ္ဦး အျပန္အလွန္ နားလည္ခဲ့ၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႕ ၂ဦးစလံုးေကာင္းမြန္ေသာ သူမ်ားသာျဖစ္ၾကေပ၏။

။။။။။။။။။။


အန္ေနဘယ္္ သည္ အသက္အားျဖင့္ သူမထက္ၾကီးေသာ၊ လူၾကီးလူေကာင္းပီသ သကဲ့သို႕ နားလည္ခြင့္လႊတ္မွဳမ်ားစြာျဖင့္ ၾကင္နာတတ္ေသာ ခင္ပြန္းကုိ ပိုင္ဆိုင္ရသည္မို႕ သူမေလး ကံေကာင္းမည္ဟု ကၽြန္မထင္ခဲ့ျခင္းက မွားယြင္းေၾကာင္းကို ဆက္ဖတ္မိေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားက ဤသို႕ဤႏွယ္ပင္ သက္ေသျပခဲ့၏။

၁၉ႏွစ္အရြယ္ အန္ေနဘယ္္ ဟာ ေရႊဇြန္းကိုက္ျပီး ေမြးလာရတဲ့ မိသားစုမွာၾကီးျပင္းလာခဲ့ရေပမယ့္ တိုင္တန္းနစ္ သေဘၤာၾကီး ေမွာက္သြားျပီးသည္မွ အစျပဳလို႕ သူမဘ၀ဟာ ဆုိးရြားသြားခဲ့ရ၏။ ဒါေပမယ့္ ေဆးရံုမွာ လုပ္အားေပးအလုပ္ေတြလုပ္ရင္းနဲ႕ ဘ၀ကို  ႏွစ္ျမဳပ္ပစ္ခဲ့သည္။ သူမရဲ႕ ပထမဆံုး အိမ္ေထာင္ေရးဟာ ခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္အတိနဲ႕ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လံုး ေရႊလက္တဲြသြားႏုိင္မယ္ထင္ခဲ့ရျပီးွ၊ ၂ႏွစ္ၾကာ ေပါင္းဖက္ခဲ့ျပီးမွ အမ်ိဳးသားဟာ တျခားတပါးေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္နဲ႕ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေက်ာ္ ေပါင္းဖက္ေနခဲ့တဲ့အေၾကာင္းကို သိခဲ့ရ၏။ ၀န္းက်င္အလယ္မွာ သူမဟာ သစၥာေဖာက္ ေနာက္မီးလင္းသူအျဖစ္ အားလံုးက ကဲ့ရဲ႕အတင္းဆိုၾကလုိ႕ ေနာက္ဆံုး သူငယ္ခ်င္းအရင္းကေတာင္ မဆက္ဆံလိုေတာ့ေၾကာင့္ အေျပာခံခဲ့ရျပန္သည္။ ဒါေတြကို ဖတ္ရေတာ့ သူမေလးအတြက္ ရင္ေမာမွဳတို႕ လွိဳက္တက္ခဲ့ရ၏။ အဲ့သည့္ အေျခအေနေတြက ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခ်င္လုိ႕ သူမကို ဘယ္သူမွမသိႏုိင္တဲ့ ျပင္သစ္ကုို သြားေရာက္ျပီး ဘ၀ကိုျမဳပ္ႏွံလုိက္ဖို႕ ၾကိဳးစားခဲ့ရွာေသာ္လည္း ကမၻာစစ္ ၾကားထဲက အလွည့္အေျပာင္းမ်ားကလည္း စိတ္မခ်မ္းေျမ႕ဖြယ္ရာ။ 

တကယ္ေတာ့ လက္ထပ္ျခင္းဆိုတာကို ဘ၀တစ္ခုလံုး၏ အေရးၾကီးသည့္အစိတ္အပိုင္းမ်ားထဲမွ တစ္ခုအျဖစ္ ကၽြန္မျမင္သည္။ လူသား ၂ဦးေပါင္းဖက္၍ တစ္ဦးကို တစ္ဦးနားလည္ ေဖးမလုိ႕ ေန၀င္ခ်ိန္မ်ား အထိ ေရႊလက္တဲြသြားဖို႕ ရည္ရြယ္ျပီး လမ္းတစ္ခုကို အတူေလွ်ာက္လွမ္းျခင္းဟု သတ္မွတ္သည္။ ထုိသို႕ အေရးၾကီးေသာ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုကိုမွ (ဘ၀ ၂ခုလံုးကို တျပိဳင္နက္ထဲ ကုိင္တြယ္ရွင္သန္ႏိုင္မည္ဟု) မိမိကုိယ္ကုိယ္ မေရရာဘဲ မေသခ်ာေသာ အေတြးမ်ားျဖင့္ အန္ေနဘယ္္ ၏ တန္ဖိုးရိွေသာ အခ်ိန္မ်ားကို ေဂ်ာ့စ္က တိတ္တဆိတ္ခိုးယူ သြားျခင္းကုိ ကၽြန္မအေနျဖင့္ စိတ္ကြက္ခဲ့၏။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ေက်ာ္တိုင္ေအာင္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးႏွင့္ ခ်စ္ၾကိဳးသြယ္ေနခဲ့ျခင္းကို ႏွစ္ျခိဳက္ေနသည္ဆိုကတည္းက သူ၏ စိတ္ကို သူဖာသာ ျပန္ဖတ္ႏုိင္ရေပမည္။ အန္တိုနီ ခ်စ္ခြင့္ပန္ေသာ အခ်ိန္ကတည္းက မိမိဘ၀အေၾကာင္းမွန္ကို အန္ေနဘယ္္ ကခ်က္ျခင္း ေပးမသိေလေသာေၾကာင့္ သေဘာမက်ႏိုင္္။ သို႕ေသာ္ ထိုအခ်က္မ်ားကပင္ ဇာတ္လမ္း၏ ျမွဳပ္ကြက္မ်ားအျဖစ္ဆြဲေခၚသြားခဲ့၏။ ထိုအထဲမွ စိတ္လွဳပ္ရွား ထိတ္လန္႕စရာ စစ္အတြင္းကအေၾကာင္းအရာေတြ ၊ တိုင္တန္းနစ္ ေၾကာင့္ က်န္ရစ္သူေဆြမ်ိဳးေတြရဲ႕ အပူေတြ။ ရုန္းကန္ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ျဖစ္တည္မွဳအလွည့္အေျပာင္းေတြ၊ ေျပာင္းလဲတတ္ေသာ လူတို႕ရဲ႕ စိတ္သေဘာထားေတြ။ ေလာကရဲ႕ လွည့္ကြက္ေတြကို စာအုပ္ထဲက အေသးစိတ္အခ်က္အလက္ေတြက ဆဲြေခၚသြားခဲ့လို႕ ကၽြန္မ မသိေသးတဲ့ အေၾကာင္းအရာအခ်ိဳ႕ကုိ သိရွိခြင့္ရခဲ့တာမုိ႕ ကၽြန္မ ႏွစ္ျခိဳက္မိ၏။

စာအုပ္အစပိုင္းကုိ ဖတ္ခဲ့စဥ္က ျဗိတိသွ်ႏိုင္ငံသားမိတ္ေဆြတစ္ဦး၏ စကားကို ၾကားေယာင္မိေတာ့ ျပံဳးမိခဲ့ေသးသည္။ ” ငါတို႕ ျဗိတိသွ်လူမ်ိဳးေတြနဲ႕ အေမရိကန္လူမ်ိဳးေတြရဲ႕ဇာတ္ေကာင္ေတြ ကဲြျပားခ်က္က …အေမရိကန္ ဇာတ္ေကာင္မင္းသမီးေတြဆိုရင္ သူတို႕ဟာ အေကာင္းမြန္ဆံုးေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနၾကတာ။ ေခ်ာရမယ္။ ပညာတတ္ရမယ္။ ပိုက္ဆံရိွရမယ္။ ၾကီးက်ယ္ခမ္းနားတဲ့ မ်ိဳးဆက္ေပါ့။ တုိ႕ေတြ ရဲ႕ဇာတ္ေကာင္ေတြကေတာ့ ရုပ္ေခ်ာဖို႕ မလုိဘူး။ သဘာ၀က်က် သရုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရင္သာ ရျပီ” တဲ့။

ခ်မ္းသာေသာ မိသားစုမွ ေပါက္ဖြားခဲ့သည့္ အန္ေနဘယ္္က သူေျပာခဲ့ဖူးသည့္ ဇာတ္ေကာင္အမ်ိဳးအစားပင္။ သုိ႕ေပမယ့္ သူမအတြက္ ေခ်ာေမြ႕ေသာ ပန္းခင္းလမ္းက တေလွ်ာက္လံုးမရိွခဲ့။ ၾကားထဲတြင္ ဆူးခလုတ္ ျဖင့္ ျပည့္ေနေသာ လမ္းမ်ားတြင္ ေလွ်ာက္ရေသးသည္။

အသက္၀င္ေနေသာ ဇာတ္ေကာင္မ်ားႏွင့္ ရင္းႏွီးလိုမွဳေၾကာင့္ ရုပ္ရွင္ၾကည့္လုိခဲ့ေသာ္္လည္း A Good Woman ဟူေသာ အမည္နာမ ႏွင့္ ကဲြျပားေသာ ဇာတ္လမ္းကုိသာေတြ႕ရသည္မို႕ ကၽြန္မ မၾကည့္ျဖစ္ခဲ့။ Danielle Steel ေရးသားခဲ့ေသာ စာအုပ္မ်ားထဲမွ ဤစာအုပ္အား သမိုင္းႏွင့္ တိုင္တန္းနစ္ အေတြ႕အၾကံဳအခ်ိဳ႕ကုိေလ့လာခြင့္ရရိွမွဳေၾကာင့္  ၾကိဳက္ႏွစ္သက္သူမ်ားရိွသကဲ့သုိ႕ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ မႏွစ္သက္ၾက။ စာမ်က္ႏွာေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္တြင္ အေသးစိတ္ကိုေရးသားေဖာ္ျပထားေသာေၾကာင့္ အခ်ိဳ႕အျခင္းအရာမ်ားက ထပ္သည္ထင္ရေပမယ့္ ထိုအေၾကာင္းမ်ားကပင္ ကၽြန္မတို႕ မသိေသးေသာ အခ်က္မ်ားႏွင့္ ႏွစ္သက္ သေဘာက်စရာ စကားတခ်ိဳ႕ကုိ ထိေတြ႕ေစသည္။ လူတစ္ကိုယ္ အၾကိဳက္တစ္မိ်ဳးစီပင္။ အဓိက ကေတာ့ စာဖတ္ျခင္းမွ အေတြး၊ ဗဟုသုတ၊ ရသ အနည္းဆံုး တခုခုေလာက္ ရရိွခဲ့လွ်င္ပင္ စာဖတ္ရက်ိဳး နပ္ေပမည္။

ေဟာ္တီ ႏွင့္ အန္ေနဘယ္္ တုိ႕ရဲ႕ မိခင္မ်ားအျဖစ္ရရိွဖို႕နာက်င္ခံစားရမွဳမ်ား (ကေလးမီးဖြားပံုမ်ား) ကို ေဖာ္ျပထားခဲ့ေတာ့မိခင္တုိ႕၏ ေက်းဇူးကို ခံစားသိရိွရေစရန္ မီးေမာင္းထိုးေပးသကဲ့သုိ႕ရိွသည္။ ဇာတ္သိမ္းခန္းကေတာ့ အန္ေနဘယ္္ အတြက္ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္မိသားစုဘ၀ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ေစလိုေသာ ပရိသတ္မ်ားအတြက္ ၾကည္ႏူးမွဳအျပည့္အ၀ေပးႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ ဥေရာပရိွ သေဘၤာဆိပ္ကမ္းသို႕ သေဘၤာကပ္ခါနီး မနက္ သူမ ႏွင့္ အေမရိကန္ စာနယ္ဇင္းသမားတို႕ ၂ဦး မနက္ခင္းတြင္ ႏွဳတ္ဆက္ၾကျပီး  သူတို႕ကုိ ေကာင္းမြန္ေသာ လူသား၂ေယာက္ႏွင့္ ေကာင္းမြန္ေသာ ဘ၀မ်ားဟုသာ မွတ္ခ်က္ေပး အဆံုးသတ္ထားေတာ့ ကၽြန္မအေနႏွင့္ သိပ္အားမရခ်င္။

သုိ႕ေပမယ့္ တခါတရံ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေၾကာင့္ ၀မ္းနည္းအားငယ္ရ၍၊ အလုပ္တြင္စိတ္ဖိစီးမွဳမ်ားလြန္း၍၊ စိတ္ဓာတ္က်ေနသည့္အခ်ိန္တို႕ရိွလာလွ်င္ေတာ့ ၊ ရည္မွန္းခ်က္အတိုင္း ဆရာ၀န္ဘ၀ကိုေရာက္ရိွေအာင္ မဆုတ္မနစ္ဇဲြျဖင့္ ၾကိဳးစားခဲ့ေသာ၊ မိသားစု ဆံုးရွံုးသြားသကဲ့သို႕ ခ်စ္ေသာသူမ်ား၏ စြန္႕ပစ္ျခင္းကို ခံခဲ့ရေသာ၊ စစ္အတြင္း ဒုကၡေပါင္းမ်ားစြာရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ္လည္း ေျဖရွင္းရပ္တည္ႏုိင္ခဲ့ေသာ အန္ေနဘယ္္ ၏ ၾကံ႕ၾကံ႕ခိုင္ပံုကို ျပန္လည္ျမင္ေယာင္လုိ႕မို႕ ကၽြန္မတို႕ ဘ၀တြင္ ေရွာင္တခင္ၾကံဳေတြ႕ရေသာ ကိစၥျပသနာတို႕သည္ သူမေလာက္ေတာ့ မဆိုး၀ါးေသးေပဟု ႏွလံုးသြင္း၍ယိုင္လဲထိုးက်ေနသည့္ စိတ္ဓာတ္တို႕ကို ျပန္လည္ျမွင့္တင္ခ်င္စိတ္ေတာ့ အနည္းဆံုးရရိွေသးသည္မို႕ ဤစာအုပ္ေလးကုိ ကၽြန္မဖတ္ခဲ့ရၾကိဳးနပ္ေပေသးသည္။ 

ၾကည္ျဖဴပိုင္
၂၄-ၾသဂုတ္-၂၀၁၃
ညေန ၅နာရီ ၂၀မိနစ္


0 comments: