Friday, April 18, 2014

ဗလာ



တခါတရံေတာ့....အေသးစိတ္ေလးကစ,အေလးထား...အရာရာ ခံစားတတ္လြယ္တဲ့...ငါ့စိတ္ကေလးကို.... မုန္းမိတယ္

တခါတရံေတာ့....ကိုယ္ခ်စ္ခင္တဲ့လူေတြအတြက္စိတ္ပူ...အေသးစိတ္ကစ, အေရးတယူျပဳမူတတ္တဲ့...ငါ့အက်င့္ေလးကို...မုန္းမိတယ္

တခါတရံေတာ့....ဘယ္အရာကိုမွ ဟန္မေဆာင္တတ္တဲ့ စိတ္ရင္းတိုင္းျပဳမူဆက္ဆံတတ္တဲ့...ငါ့အမူအရာေလးကို...မုန္းမိတယ္။

တခါတရံေတာ့...တာ၀န္ေတြမင္းမွာဘာမွမရွိပါဘူး။ ပီဘိကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲေနစမ္းကြယ္လို႔..ငါ့သံေယာဇဥ္ေတြကေျပာေပမယ့္...
တာ၀န္သိတတ္လြန္းတဲ့စိတ္နဲ႔....တတ္ႏိုင္သမွ်...ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္..ယိုင္နဲ႔နဲ႔ပဲရပ္တည္ရ..ရပ္တည္ရ..ေခါင္းမာလြန္းတာကိုလည္း..မုန္းမိတယ္။

တခါတရံေတာ့....ကုိယ္မွန္တယ္ထင္ရင္...မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္တဲ့..တဇြတ္ထုိးဆန္မွဳကုိ..ငါမုန္းတယ္။

တခါတရံေတာ့....ရွားရွားပါးပါးေပၚလာတတ္တဲ့...ငါခ်စ္ခင္တဲ့လူေတြနဲ႔ငါစိတ္ထားခ်င္းတူေစခ်င္တဲ့...မေကာင္းတဲ့ အတၱစိတ္ကေလးကိုလည္းမုန္းမိတယ္။

တခါတရံေတာ့....သူတပါးအတြက္အရာရာစဥ္းစားေပးဆပ္ျပီး..ငါ့အတြက္က်ေနာက္ခ်န္စဥ္းစားတတ္တဲ့ ငတံုးငအ စိတ္ထားကိုမုန္းမိတယ္။

တခါတရံေတာ့...အားနာတတ္လြန္းျပီး...ကိုယ့္အတြက္သူတပါးနာက်င္ခံစားရမွာစိုးရိမ္တတ္တဲ့...မျပတ္မသားစိတ္ထားကိုလည္းမုန္းမိတယ္။

တခါတရံေတာ့...အျပတ္သားေတြလြန္ျပီး...ေနာက္ျပန္လွည့္မၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္...မေျပာင္းလဲတတ္တဲ့စိတ္ထားေၾကာင့္ အခြင့္အေရးေတြ လက္လႊတ္ဆံုးရွဳံးရတာကိုလည္းမုန္းမိတယ္။

အဲဒီ့လုိတခါတရံေတြမ်ားလာတဲ့အခါ..................


ငါအေတာင့္တဆံုးလိုခ်င္ေနမိတာက ဗလာနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ ဥေပကၡာဆန္ဆန္စိတ္ႏွလံုးသားတစ္ခု

ၾကည္ျဖဴပိုင္

0 comments: