တခါတရံေတာ့....အေသးစိတ္ေလးကစ,အေလးထား...အရာရာ
ခံစားတတ္လြယ္တဲ့...ငါ့စိတ္ကေလးကို.... မုန္းမိတယ္
တခါတရံေတာ့....ကိုယ္ခ်စ္ခင္တဲ့လူေတြအတြက္စိတ္ပူ...အေသးစိတ္ကစ,
အေရးတယူျပဳမူတတ္တဲ့...ငါ့အက်င့္ေလးကို...မုန္းမိတယ္
တခါတရံေတာ့....ဘယ္အရာကိုမွ
ဟန္မေဆာင္တတ္တဲ့ စိတ္ရင္းတိုင္းျပဳမူဆက္ဆံတတ္တဲ့...ငါ့အမူအရာေလးကို...မုန္းမိတယ္။
တခါတရံေတာ့...တာ၀န္ေတြမင္းမွာဘာမွမရွိပါဘူး။
ပီဘိကေလးတစ္ေယာက္လိုပဲေနစမ္းကြယ္လို႔..ငါ့သံေယာဇဥ္ေတြကေျပာေပမယ့္...
တာ၀န္သိတတ္လြန္းတဲ့စိတ္နဲ႔....တတ္ႏိုင္သမွ်...ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္..ယိုင္နဲ႔နဲ႔ပဲရပ္တည္ရ..ရပ္တည္ရ..ေခါင္းမာလြန္းတာကိုလည္း..မုန္းမိတယ္။
တခါတရံေတာ့....ကုိယ္မွန္တယ္ထင္ရင္...မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တတ္တဲ့..တဇြတ္ထုိးဆန္မွဳကုိ..ငါမုန္းတယ္။
တခါတရံေတာ့....ရွားရွားပါးပါးေပၚလာတတ္တဲ့...ငါခ်စ္ခင္တဲ့လူေတြနဲ႔ငါစိတ္ထားခ်င္းတူေစခ်င္တဲ့...မေကာင္းတဲ့
အတၱစိတ္ကေလးကိုလည္းမုန္းမိတယ္။
တခါတရံေတာ့....သူတပါးအတြက္အရာရာစဥ္းစားေပးဆပ္ျပီး..ငါ့အတြက္က်ေနာက္ခ်န္စဥ္းစားတတ္တဲ့
ငတံုးငအ စိတ္ထားကိုမုန္းမိတယ္။
တခါတရံေတာ့...အားနာတတ္လြန္းျပီး...ကိုယ့္အတြက္သူတပါးနာက်င္ခံစားရမွာစိုးရိမ္တတ္တဲ့...မျပတ္မသားစိတ္ထားကိုလည္းမုန္းမိတယ္။
တခါတရံေတာ့...အျပတ္သားေတြလြန္ျပီး...ေနာက္ျပန္လွည့္မၾကည့္ခ်င္ေလာက္ေအာင္...မေျပာင္းလဲတတ္တဲ့စိတ္ထားေၾကာင့္
အခြင့္အေရးေတြ လက္လႊတ္ဆံုးရွဳံးရတာကိုလည္းမုန္းမိတယ္။
အဲဒီ့လုိတခါတရံေတြမ်ားလာတဲ့အခါ..................
ငါအေတာင့္တဆံုးလိုခ်င္ေနမိတာက
ဗလာနီးပါးျဖစ္ေနတဲ့ ဥေပကၡာဆန္ဆန္စိတ္ႏွလံုးသားတစ္ခု
ၾကည္ျဖဴပိုင္
0 comments:
Post a Comment