ကိုရင္သာေမာင္ေရ.....ခုေတာ့
ရွင့္ကိုက်ဳပ္နားလည္ပါျပီေတာ္။ အရင္ကရွင္ ရြာထိပ္ကေညာင္ညိဳပင္ေအာက္မွာငုတ္တုတ္ထိုင္ျပီး
တငူငူတငိုင္ငိုင္နဲ႔ .လူၾကီးကလည္းညွင္းသိုးသိုး။ ဟိုးအေ၀းကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ျပီး
လူလစ္ခ်ိန္ဆို ပါးစပ္ကလည္းတတြတ္တြတ္နဲ႔
“ရီေလးရယ္ထားခဲ့ရက္လိုက္တာ။ငါ့အသည္းေတြကဲြေနပါျပီဟာ”
လို႔ေျပာေနတာလည္းက်ဳပ္ၾကားဖူးရဲ့ေတာ္။
XxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxX
ရွင့္စကားၾကားလိုက္ရတဲ့က်ဳပ္လဲ..သစ္ပင္ေနာက္ကြယ္က
ျဗဳန္းဆိုေျပးထြက္ျပီး...“အမယ္ေလးေတာ္ ကိုရင္သာေမာင္ၾကီးရယ္။ ရွင့္ႏွယ္
..အသည္းကဲြတယ္ဆိုတာျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား။ ရွင့္အသည္းကဲြတယ္သာဆုိတယ္။ လူၾကီးက
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ၾကီးပါေတာ္။ မဟုတ္တမ္းတရားေျပာႏုိင္လြန္းတယ္” ကၽြန္မ စကားၾကားသြားေတာ့
ရွင္လည္းသူခိုးလူမိတဲ့ပံုၾကီးနဲ႔ အူတူတူ အမ္းတမ္းတမ္း ျဖစ္သြားျပီးမွ
“ဟဲ့..မိၾကည္မ
နင္ငါ့စကားဘယ္တုန္းက ခိုးနားေထာင္ေနသတုန္း။ ငါျဖင့္မၾကိဳက္ေပါင္။
ညည္းတုိ႔မိန္းမေတြေရခပ္ဆင္းရင္ညည္းက သတင္းလႊင့္ဦးမယ္။ ညည္းေနာ္...ညည္း”
ဟားဟား။။
ရီဖို႔ေကာင္းခ်က္ကေတာ့ေတာ္။ ေတာ္ၾကီးက က်ဳပ္ကို သတ္မလိုျဖတ္မလို မ်က္ႏွာထားၾကီးနဲ႔
လက္ညိွဳးထိုးျပီးၾကိမ္းေနေလရဲ႕။ မ်က္လံုးၾကီးကလည္းငိုထားတဲ့မ်က္လံုးၾကီးလို
ရဲတြတ္လို႔။
“ေအာင္မယ္..ေတာ့္စကားကို
က်ဳပ္ခိုးနားေထာင္တာ မဟုတ္ေပါင္ေတာ္။ က်ဳပ္ဖာသာ ဒီသစ္ပင္ရိပ္ေအးလို႔ခိုဖို႔
၀င္လာျပီးဟုိဘက္မွာထိုင္လိုက္ရင္းနဲ႔ေတာ္ေျပာတာၾကားလိုက္ရတာ။
ေတာ္သာ ဘာေတြျဖစ္တယ္မသိ က်ဳပ္ဒီဘက္မွာ ရွိတာေတာင္မသိဘူး။ ဒါနဲ႔
ေတာ့္အသည္းကဲြေနတယ္ဆိုတာ ျမိဳ႕တက္ျပီးဆရာ၀န္ေလးဘာေလးျပဦးေလေတာ္။ ရြာေတာင္ပိုင္းက
အဘိုးျမၾကီးတုန္းက အသည္းေျခာက္လို႔ေသတာမဟုတ္လားေတာ့္။ ေပါ့ေပါ့ေလး
သေဘာမထားနဲ႔ဆရာ၀န္ျပဦး”
“တယ္..ဒီေကာင္မေလး
ေပါက္တီးေပါက္ရွာနဲ႔ ဘာေတြလာေျပာသလဲဟ။ ငါက အဲသလိုအသည္းေရာဂါမဟုတ္ဘူးဟ။ ငါ့ရီေလးက
ငါ့ကိုပစ္ျပီး ခုိးရာလိုက္သြားလို႔ ရူးမတတ္ျဖစ္လြန္းလို႔ အသည္းကြဲတယ္လို႔ေျပာတာ။
ငါ့ႏွယ္ေနာ္ စိတ္ညစ္လိုက္တာ။ ညည္းေနာ္..လူကရူးခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတာ ညည္းက လာျပီး
ဘာေတြလာေျပာမွန္းမသိဘူးဟာ။ စိတ္ရွဳပ္လိုက္တာ”
“ဟင္...ဟုတ္သားပဲ
ေတာ့္ခ်စ္သူမိရီမ တျခားေယာက်ာၤးနဲ႔လိုက္ေျပးေတာ့ ေတာ္ၾကီး
ေတာ္ေတာ္ခံစားေနရမွာေပါ့။ အဟုတ္သား။ က်ဳပ္အဲဒါကိုေမ့ေနသေတာ္။ ဒါနဲ႔
အသည္းကဲြတယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုၾကီးေနသတုန္းေတာ့။ က်ဳပ္ကိုရွင္းျပစမ္းပါဦး” ဆိုျပီး
က်ဳပ္လည္းနားေထာင္ဖို႔ အပီအျပင္ကို ေျမၾကီးေပၚ ဖိနပ္ခုျပီးထိုင္ေလေတာ့တာ။
ျမိဳ႕ေစ်းက ျပန္လာတဲ့ေတာင္းပလံုးနဲ႔ ေခါင္းခုကိုလည္း အက်အနေဘးကို ခ်လိုက္ေသးတယ္။
“အာ....နင္ငါ့ကို
ဒုကၡေပးျပန္ျပီဟာ။ ငါ့ဖာသာ တစ္ေယာက္တည္းေအးေအးလူလူေနပါရေစဟာ”
“လုပ္စမ္းပါေတာ့
က်ဳပ္သိခ်င္လုိ႕ပါေတာ္”
က်ဳပ္ပံုစံကလည္းေတာ္မွ
မရွင္းျပရင္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ျပီး ေျပာျပဖို႔ တတြတ္တြတ္ေတာင္းဆုိမယ့္ပံု။
ေတာ္စိတ္မရွည္လို႔ ထ ထြက္သြားရင္လည္းလိုက္ေမးေတာ့မယ့္ပံုမို႔ ေတာ္လည္း
စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ က်ဳပ္ကိုၾကည့္ျပီး သက္ျပင္းရွည္ၾကီး ဟင္းးးခနဲခ်တယ္။
“ဒီမွာ မိၾကည္မ..
ညည္းဘယ္သူ႕ကိုခ်စ္ဖူးလဲ။ ညည္းဘယ္သူ႔မွ မခ်စ္ဖူးေသးရင္ နားလည္မွာမဟုတ္ဘူး။
ညည္းခ်စ္ဖူးသြားရင္ ငါေျပာျပစရာမလိုဘဲ အလိုလိုနားလည္လာလိမ့္မယ္” ေၾကေၾကကြဲကြဲ
အသံၾကီးနဲ႔ေတာ္ေျပာတယ္။
“အိုေတာ္..ဘယ့္နွယ္မခ်စ္ဖူးရမလဲေတာ့။
က်ဳပ္အေဖတို႔အေမတို႕ကိုခ်စ္သေပါ့ေတာ့”
“အဲသလိုအခ်စ္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။
ငါရီေလးကိုခ်စ္သလိုမ်ိဳး”
“ေတာ္ကလဲေတာ္။။က်ဳပ္မွာရည္းစားသနာမရွိမွန္းသိသားနဲ႔
ေမးေနရေသး.ေျပာမွာသာေျပာစမ္းပါေတာ္။
က်ဳပ္ေနမေစာင္းခင္ရြာထဲ၀င္ရမွာ”
“မိၾကည္မ ရာ
အသည္းကဲြတာကို ဘယ္လိုခံစားရလဲဆိုေတာ့ငါဘယ္လိုရွင္းျပရမလဲ။
နင္နဲ႔ေတာ့ခက္ေတာ့တာပဲဟာ။” ေခါင္းၾကီးကို တျဗင္းျဗင္းကုတ္ျပီး။
“ကဲဟာ..ငါအၾကမ္းဖ်ဥ္းေျပာျပမယ္။ အဲဒိထက္ေတာ့ ငါပိုခံစားရတယ္။
ဒါေပမယ့္နင့္ကိုငါျပန္မေျပာတတ္ဘူး။ နင္နားေထာင္ျပီးျပန္ေတာ့ဟာ။
ငါေအးေအးလူလူပဲေနခ်င္တယ္။”
“ေအးပါေတာ္။
ေျပာမွာသာေျပာ၊ က်ဳပ္ဘယ္သူ႔မွျပန္မေျပာဘူး။ နားေထာင္ျပီးရင္လဲျပန္မယ္။
က်ဳပ္ထမင္းခ်က္ရဦးမွာ”
အေ၀းၾကီးကို
ေမွ်ာ္ေငးေနေပမယ့္ ေတာ့္ၾကည့္ရတာ..ဘာမွလဲျမင္ပံုမေပၚဘူး။
“ငါေလ
ရီေလးကိုတအားခ်စ္တယ္။ နင္တို႔ေတြလဲ အသိဆံုး။တစ္ရြာလံုးလည္းသိပါတယ္ဟာ။
သူ႔ကိုယူဖို႔ဆုိျပီး ငါ့မွာၾကိဳးစားလိုက္ရတာ။ ေနာက္တစ္၀ါကၽြတ္ရင္ေတာ့
ငါတင့္ေတာင္းတင့္တယ္ေတာင္းရမ္းယူႏိုင္ရဲ႕လို႕အားခဲထားတာ.။ ခုေတာ့
ငါ့ကိုထားခဲ့ျပီးရြာထိပ္က သူၾကီးသား ထူးေအာင္နဲ႔ လိုက္ေျပးေလေတာ့
နင္စဥ္းစားၾကည့္ေပါ့ဟာ။ ငါဘယ္ေလာက္ခံစားရမလဲလို႔.
ခုဆိုငါဘာဆိုဘာမွလုပ္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ဘူး။ သူနဲ႔ငါတို႕ရဲ႕ ဟုိတုန္းက
ေပ်ာ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းေတြပဲ မ်က္လံုးေတြျမင္ေနတယ္။ တခါတေလက်ဆို႔ဆို႔နင့္နင့္
လြမ္းလြမ္းေဆြးေဆြးၾကီး။ သူ႔အေၾကာင္းအေတြးေတြပဲ ေခါင္းထဲမွာ၀င္ေနတယ္။
သူ႕အေၾကာင္းပဲေတြးေနခ်င္တယ္။ ေလာကၾကီးမွာေနရတာ ဘာမွအဓိပၸါယ္မရွိေတာ့ဘူးဟာ။
ငါဘာေၾကာင့္ အသက္ရွင္ေနရသလဲ။ ငါဘာအတြက္အသက္ရွင္ေနသလဲ။အဲသလိုၾကီးေတြေတြးေနမိတယ္ဟာ။ေျပာရမယ္ဆိုရင္အနာဂတ္ေပ်ာက္ေနသလိုၾကီးပဲ။
အဲလိုခံစားေနရတယ္။
ငိုခ်င္သလိုဆို႔ဆို႔နင့္နင့္ၾကီးဟ။ တခါတေလက် အရူးတစ္ေယာက္လိုပဲ
အသိစိတ္ေတြေတာင္လြတ္ခ်င္သလိုခံစားရတယ္။ ခုနတုန္းက
ငါေျပာလိုက္သလိုေပါ့။တကယ္ေတာ့ပံုမွန္ဆို ငါတစ္ေယာက္တည္းစကားေျပာပါ့မလား။
ေတာ္ျပီဟာ။ ဒီထက္ပိုခံစားရတယ္။ဒါေပမယ့္ ဒီထက္ငါမရွင္းျပတတ္ေတာ့ဘူး။နင္ျပန္ေတာ့
အရီးပုတို႔ေမွ်ာ္ေရာ့မယ္”
စကားေတြဆက္တိုက္ေျပာျပီးေတာ့ေမာသြားသလိုနဲ႔ေရာေယာင္ျပီး..မ်က္လံုးပိတ္ၾကီးနဲ႔
သစ္ပင္ၾကီးကို မွီခ်လိုက္တာ အဲဒိတုန္းက ေတာ့္စိတ္ထဲ ငိုခ်င္လာလို႔ျဖစ္မွာေပါ့ေနာ္။
က်ဳပ္ေတာင္စဥ္းစားမိေသး အသည္းကဲြတာၾကီးက
မလြယ္ပါလား။က်ဳပ္ေတာ့အသည္းမကဲြရဲေတာ့ေပါင္...လို႔။
XxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxX
ခုေတာ့
က်ဳပ္လည္းအသည္းကဲြေနရျပီေတာ့။ ျမိဳ႕မွာအလုပ္သြားလုပ္တဲ့ က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းေအာင္ဒင္..က်ဳပ္မွာေတာ့သူ႔ခ်စ္လိုက္ရတာ။။သူကေတာ့
ဟုိဘက္ရြာက ျမိဳ႔ေက်ာင္းသြားတက္တဲ့ မိသက္နဲ႔ ၾကိဳက္ေနေလသတဲ့။
တစ္ဖက္သက္အခ်စ္ေလ...က်ဳပ္ခံစားလိုက္ရတာေလေတာ္။ မနက္ျဖန္က် သူရို႕မဂၤလာပဲြၾကီး
က်င္းပေတာ့မွာတဲ့ေတာ့။ ရွင္ကေတာ့ျမဳိ႕မွာ တစ္အိုးတစ္အိမ္ ထူေထာင္ျပီးေတာ့ မိရီကို
ေမ့ေနျပီလားမသိ။က်ဳပ္ကေတာ့ခံစားလိုက္ရတာ အလူးအလိမ့္။လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္ေလာက္က
ေတာ္ခံစားခဲ့ရတာေတြ မရွင္းခဲ့သမွ်
ခုေတာ့ဘြင္းဘြင္းၾကီးသိျပီးလက္ေတြ႔ခံစားေနရပါျပီေတာ္။
ခုေတာ့ေလက်ဳပ္လည္းေတာ့္လိုပဲ
ရြာထိပ္မွာတငုတ္တုတ္တုတ္.........
ၾကည္ျဖဴပုိင္
1 comments:
ခုေတာ့ေလက်ဳပ္လည္းေတာ့္လိုပဲ ရြာထိပ္မွာတငုတ္တုတ္တုတ္......... း)
Post a Comment